Миллатчигии Венгрия дар байни зиёиёне пайдо шуд, ки зери таъсири асри маърифат ва романтизм буданд.Вай бо суръати тез инкишоф ёфта, ба революциям солхои 1848—49 асос гузошт.Таваҷҷуҳи махсус ба забони маҷрӣ буд, ки забони лотиниро ҳамчун забони давлат ва мактабҳо иваз кард.^[68] Дар солҳои 1820 император Франсиски I маҷбур шуд, ки Диетаи Маҷористонро даъват кунад, ки давраи ислоҳотро оғоз кард.Бо вуљуди ин, пешрафтро ашрофон, ки ба имтиёзњои худ часпида буданд (озод шудан аз андоз, њуќуќи истисноии овоздињї ва ѓайра) суст карда шуд.Аз ин ру, комьёбихо бештар характери рамзй, монанди пешравии забони магярй доштанд.15 марти соли 1848 намоишҳои оммавӣ дар Пешт ва Буда ба ислоҳотчиёни венгер имкон доданд, ки рӯйхати дувоздаҳ талабро пеш баранд.Парҳези Венгрия аз инқилобҳои соли 1848 дар минтақаҳои Габсбург истифода бурда, қонунҳои апрелиро қабул кард, ки барномаи ҳамаҷонибаи қонунгузории даҳҳо ислоҳоти ҳуқуқи шаҳрвандӣ мебошад.Императори Австрия Фердинанд I хам дар ватан ва хам дар Венгрия ба революция дучор шуда, аввал мачбур шуд, ки талабхои Венгрияро кабул кунад.Пас аз пахш кардани шӯриши Австрия, императори нав Франц Йозеф амаки эпилепсия Фердинандро иваз кард.Юсуф ҳама ислоҳотро рад кард ва ба муқобили Венгрия мусаллаҳ шуд.Баъди як сол, дар мохи апрели соли 1849 хукумати мустакили Венгрия барпо карда шуд.^[69]Хукумати нав аз империям Австрия чудо шуд.^[70] Дар қисми Маҷористонии Империяи Австрия Хонаи Ҳабсбург тахт барканор карда шуд ва аввалин Ҷумҳурии Маҷористон бо Лайош Коссут губернатор ва президент эълон карда шуд.Аввалин сарвазир Лайос Баттияни буд.Юсуф ва мушовирони ӯ ақаллиятҳои этникии миллати нав, деҳқонони хорватӣ, сербӣ ва руминиро бо сарварии рӯҳониён ва афсарони содиқ ба Ҳабсбургҳо моҳирона идора карда, онҳоро ба исён бар зидди ҳукумати нав водор карданд.Ба венгерхо аксарияти куллии словакхо, немисхо ва русинхои мамлакат, кариб хамаи яхудиён, инчунин шумораи зиёди ихтиёриёни Польша, Австрия ва Италия дастгирй карданд.^[71]Бисёре аз намояндагони миллатҳои ғайримаҷор дар артиши Маҷористон мавқеъҳои баландро ба даст оварданд, масалан, генерал Янош Дамянич, серби этникӣ, ки тавассути фармондеҳии худ дар корпуси 3-уми артиши Венгрия қаҳрамони миллии Венгрия шуд.Дар аввал ба кушунхои Венгрия (Хонведсег) муяссар гардид, ки мавкеи худро нигох доранд.Мохи июли соли 1849 парламенти Венгрия хукукхои прогрессивии этникй ва акаллиятро дар чахон эълон ва ба амал бароварда буд, вале дер шуда буд.Иосиф барои мутеъ гардондани революциям Венгрия кушунхои худро ба мукобили Венгрия тайёр карда, аз «жандарми Европа», подшохи рус Николаи 1 ёрй гирифт. Дар мохи июнь аскарони рус дар якчоягй бо кушунхои Австрия, ки аз фронтхои гарбй ба Венгрия мерафтанд, ба Трансильвания хучум карданд. (Италия, Галисия ва Чехия) галаба карда буд.Нерӯҳои Русия ва Австрия артиши Венгрияро мағлуб карданд ва генерал Артур Горгей дар моҳи августи соли 1849 таслим шуд. Баъд маршали Австрия Юлиус Фрейхер фон Хайнау чанд моҳ губернатори Маҷористон шуд ва 6 октябр фармон дод, ки 13 саркардаи артиши Маҷористон ҳамчун инчунин сарвазир Баттияни;Коссут ба асирӣ гурехт.Пас аз ҷанги солҳои 1848-1849, кишвар ба "муқовимати ғайрифаъол" дучор шуд.Арчдук Албрехт фон Ҳабсбург ҳокими Шоҳигарии Маҷористон таъин шуд ва ин дафъа бо Олмоникунонӣ, ки бо кӯмаки афсарони чех пайгирӣ шуда буд, ёдовар шуд.