Мағлубиятҳои калони низомӣ, ба монанди ҷанги Кенигграц дар соли 1866, император Ҷозефро маҷбур карданд, ки ислоҳоти дохилиро қабул кунад.Барои ором кардани сепаратистони маҷорӣ, император бо Маҷористон созишномаи одилона баст, Созишномаи Австро-Венгрия дар соли 1867, ки аз ҷониби Ференц Деак гуфтушунид карда шуд, ки тавассути он монархияи дугонаи Австрия-Венгрия ба вуҷуд омад.Ин ду кишвар аз ҷониби ду парлумон аз ду пойтахт, бо як монарх ва сиёсати умумии хориҷӣ ва низомӣ, алоҳида идора мешуданд.Империя аз ҷиҳати иқтисодӣ иттиҳоди гумрукӣ буд.Аввалин сарвазири Венгрия баъди созиш граф Гюла Андрашй буд.Конститу-цияи кухнаи Венгрия баркарор карда шуд ва Франц Иосиф шохи Венгрия шуд.Миллати Австрия-Венгрия аз ҷиҳати ҷуғрофӣ баъд аз Русия дуввумин кишвари калонтарин дар Аврупо буд.Ҳудуди он дар 621,540 километри мураббаъ (239,977 кв мил) дар соли 1905 баҳо дода шуд ^{[. 72]} Пас аз Русия ва Империяи Олмон , он сеюмин кишвари сераҳолӣ дар Аврупо буд.Дар ин давра дар деҳот рушди назарраси иқтисодӣ ба амал омад.Иқтисодиёти Маҷористон, ки қаблан ақибмонда буд, то охири асри 20 нисбатан муосир ва саноатӣ гардид, гарчанде ки дар ММД то соли 1880 соҳаи кишоварзӣ бартарӣ дошт. Дар соли 1873 пойтахти кӯҳна Буда ва Обуда (Будаи қадим) расман бо шаҳри сеюм, Пешт муттаҳид карда шуданд. , бо хамин метрополияи нави Будапештро ба вучуд овард.Пест ба маркази маъмурӣ, сиёсӣ, иқтисодӣ, тиҷоратӣ ва фарҳангии кишвар табдил ёфт.Пешрафти технологӣ индустриализатсия ва урбанизатсияро суръат бахшид.Маҷмӯи маҳсулоти дохилӣ ба ҳар сари аҳолӣ аз соли 1870 то соли 1913 тақрибан 1,45% афзоиш ёфт, ки ин нисбат ба дигар кишварҳои Аврупо хеле хуб буд.Соҳаҳои пешқадами саноат дар ин густариши иқтисодӣ электроэнергетика ва электротехнология, телекоммуникатсия ва нақлиёт (хусусан локомотив, трамвай ва киштисозӣ) буданд.Рамзхои асосии пешрафти саноат концерни Ганц ва Корхонаи Тунгсрам буданд.Дар ин давра бисьёр муассисахои давлатй ва системахои хозираи маъмурии Венгрия барпо карда шуданд.Барӯйхатгирии давлати Маҷористон дар соли 1910 (ба истиснои Хорватия) тақсимоти аҳолии венгерҳо 54,5%, руминҳо 16,1%, словакҳо 10,7% ва немисҳо 10,4%ро қайд карданд.^[73] Конфессияи диние, ки шумораи бештари пайравони он католикизми румӣ (49,3%), пас аз он калвинизм (14,3%), православии юнонӣ (12,8%), католикии юнонӣ (11,0%), лютеранизм (7,1%) ва яҳудӣ буд. (5,0%)