Ҷумҳурии Веймар, ки расман Рейхи Олмон номида мешавад, аз соли 1918 то 1933 ҳукумати Олмон буд, ки дар давоми он бори аввал дар таърих як ҷумҳурии федералии конститутсионӣ буд;бинобар ин онро Республикаи Германия низ меноманд ва худро гайрирасмй эълон мекунанд.Номи ғайрирасмии иёлот аз шаҳри Веймар гирифта шудааст, ки дар он маҷлиси муассисоне буд, ки ҳукумати онро таъсис додааст.Пас аз харобии Ҷанги Якуми Ҷаҳонӣ (1914-1918) Олмон хаста шуд ва дар шароити ногувор барои сулҳ даъво кард.Огоҳӣ дар бораи шикасти наздик боиси инқилоб, даст кашидани Кайзер Вилгелм II, таслими расмӣ ба иттифоқчиён ва 9 ноябри соли 1918 эълон шудани Ҷумҳурии Веймар гардид.Дар солҳои аввали таъсисёбӣ ҷумҳуриро мушкилоти ҷиддие, аз қабили гиперинфлятсия ва ифротгароии сиёсӣ, аз ҷумла кушторҳои сиёсӣ ва ду кӯшиши ғасби ҳокимият аз ҷониби низомиёни мухолиф;дар микьёси байналхалкй аз бунбаст, паст шудани обруи дипломатй ва муносибатхои бахсу мунозира бо давлатхои бузург дучор омад.То соли 1924 устувории бузурги пулию сиёсй баркарор карда шуда, республика дар давоми панч соли оянда нашъунамои нис-бавй гардид;ин давра, ки баъзан бо номи «Бистуми тиллоӣ» маълум аст, бо гул-гулшукуфии назарраси фарҳангӣ, пешрафти иҷтимоӣ ва тадриҷан такмил ёфтани муносибатҳои хориҷӣ хос буд.Тибқи шартномаҳои Локарно дар соли 1925, Олмон ба муътадилсозии муносибатҳо бо ҳамсоягони худ ҳаракат карда, аксари тағйироти ҳудудиро тибқи Шартномаи Версал эътироф кард ва ӯҳдадор шуд, ки ҳеҷ гоҳ ба ҷанг наравад.Соли дигар, он ба Лигаи Миллатҳо ҳамроҳ шуд, ки ба реинтегратсияи он ба ҷомеаи байналмилалӣ ишора кард.Бо вуљуди ин, махсусан аз љониби рости сиёсї, нисбат ба шартнома ва онњое, ки онро имзо ва дастгирї кардаанд, кинаву ѓарази сахт ва густурда вуљуд дошт.Депрессияи бузурги октябри соли 1929 ба пешрафти сусти Германия таъсири сахт расонд;бекории зиёд ва нооромихои минбаъдаи ичтимоию сиёсй боиси пошхурии хукумати коалиционй гардиданд.Аз марти соли 1930 сар карда, президент Пол фон Гинденбург ваколатҳои фавқулоддаро барои дастгирии канцлерҳо Ҳенрих Брюнинг, Франц фон Папен ва генерал Курт фон Шлейхер истифода бурд.Депрессияи бузург, ки бо сиёсати дефляцияи Брюнинг шадидтар шуд, боиси афзоиши бештари бекорон гардид.30 январи соли 1933 Хинденбург Адольф Гитлерро канцлер таъин кард, то сарварии хукумати коалиционй бошад;Партияи фашистии рости гитлерй аз дах курсии кабинет дутоашро ишгол кард.Фон Папен хамчун ноиби канцлер ва шахси бовариноки Гинденбург бояд барои дар зери назорат нигох доштани Гитлер хизмат мекард;ин ниятхо ба кобилиятхои сиёсии гитлерй бад бахо медоданд.Дар охири моҳи марти соли 1933, Декрет оид ба оташфишонии Рейхстаг ва Санади фаъолсозии соли 1933 вазъияти фавқулоддаро истифода бурда, ба канцлери нав салоҳияти васеъро барои берун аз назорати парламентӣ амал кардан самаранок дод.Гитлер ин ваколатхоро барои халалдор кардани идоракунии конституционй ва боздоштани озодихои шахрвандон фавран истифода бурд, ки ин боиси шикасти босуръати демократия дар сатхи федералию штат ва ба вучуд овардани диктатураи якхизби тахти рохбарии у гардид.