Шоҳигарии қадимии Мисри қадим, ки тақрибан солҳои 2700-2200 пеш аз милодро дар бар мегирад, ҳамчун "Асри пирамидаҳо" ё "Синни бинокорони пирамида" эътироф шудааст.Дар ин давра, махсусан дар давраи сулолаи чорум, пешрафтҳои назаррас дар сохтмони пирамидаҳо мушоҳида шуд, ки аз ҷониби подшоҳони барҷаста ба монанди Снеферу, Хуфу, Хафре ва Менкауре, ки барои пирамидаҳои барҷастаи Гиза масъул буданд, роҳбарӣ мекарданд.^[11] Ин давра қуллаи аввалини тамаддуни Мисрро қайд кард ва аввалин се давраи "Подшоҳӣ" аст, ки салтанатҳои миёна ва навро дар бар мегирад, ки авҷи тамаддунро дар водии Нил дар поён нишон медиҳад.^[12]Истилоҳи "Шоҳигарии кӯҳна", ки дар соли 1845 аз ҷониби мисршиноси олмонӣ Барон фон Бунсен консептуал шудааст, ^[13] дар ибтидо яке аз се "асри тиллоӣ"-и таърихи Мисрро тавсиф кардааст.Тафовут байни давраи сулолаи аввал ва салтанати қадим пеш аз ҳама ба таҳаввулоти меъморӣ ва таъсироти иҷтимоӣ ва иқтисодии он асос ёфтааст.Салтанати қадим, ки маъмулан ҳамчун давраи аз сулолаи сеюм то шашум (2686-2181 пеш аз милод) муайян карда мешавад, бо меъмории монументалии худ машҳур аст ва аксари маълумоти таърихӣ аз ин сохторҳо ва навиштаҷоти онҳо гирифта шудааст.Династияҳои ҳафтум ва ҳаштуми Мемфитро низ мисрологҳо ҳамчун як қисми Салтанати қадим дохил мекунанд.Ин давра бо амнияти қавии дохилӣ ва шукуфоӣ хос буд, аммо пас аз он Давраи якуми мобайнӣ, ^[14] давраи парокандагӣ ва таназзули фарҳангӣ буд.Мафҳуми подшоҳи Миср ҳамчун худои зинда, ^[15] дорои қудрати мутлақ, дар давраи Салтанати қадим ба вуҷуд омадааст.Подшоҳ Ҷозер, подшоҳи аввалини сулолаи сеюм, пойтахти шоҳонаро ба Мемфис кӯчонида, давраи нави меъмории сангиро оғоз кард, ки аз ҷониби меъмори ӯ Имхотеп сохта шудани пирамидаи зина шаҳодат медиҳад.Шоҳигарии қадим махсусан бо аҳромҳои сершуморе, ки дар ин муддат ҳамчун қабрҳои шоҳона сохта шудаанд, машҳур аст.