Дар асри 18 пошоҳои аз ҷониби усмонӣ таъиншуда дар Миср зери сояи бекҳои мамлюк қарор гирифтанд, бахусус тавассути идораи Шайх ал-Балад ва Амир ал-ҳаҷ.Ин тағирот дар қудрат аз сабаби набудани хроникаи муфассал дар ин давра ба таври кофӣ ҳуҷҷатгузорӣ карда нашудааст.^[102]Дар соли 1707 низоъ байни ду ҷиноҳи мамлюк, Қосимиён ва Фиқориён бо сарварии Шайх ал-Балад Қосим Ивоз, дар беруни Қоҳира задухӯрди тӯлонӣ ба амал омад.Марги Қосим Ивоз боис шуд, ки писараш Исмоил Шайх ал-Балад шуд, ки дар тӯли 16 соли раёсати худ ҷиноҳҳоро оштӣ дод.^[102] «Фитъаи бузург»-и солҳои 1711-1714, шӯриши мазҳабӣ бар зидди урфу одатҳои тасаввуф, то дами саркӯб шуданаш боиси шӯриши ҷиддӣ гардид.^[103] Қатли Исмоил дар соли 1724 боиси муборизаҳои минбаъдаи қудрат гардид ва пешвоёне чун Ширкас Бей ва Зу-л-Фиқор муваффақ шуданд ва дар навбати худ кушта шуданд.^[102]То соли 1743 Усмон Бей аз ҷониби Иброҳим ва Ридвон Бей, ки баъдан Мисрро якҷоя идора карда, идораҳои калидиро иваз мекарданд, кӯчонида шуд.Онҳо аз кӯшишҳои чандинкаратаи табаддулот наҷот ёфтанд, ки боиси тағйирот дар роҳбарият ва пайдоиши Алӣ Бей ал-Кабир гардид.^[102] Алии Бей, ки дар ибтидо бо дифоъ аз корвон маъруф буд, барои гирифтани интиқоми марги Иброҳим кӯшиш кард ва дар соли 1760 Шайх ал-Балад шуд. Ҳукмронии сахти ӯ боиси ихтилофи назар шуд ва боиси бадаргаи муваққатии ӯ гардид.^[102]Соли 1766 Алӣ Бей ба Яман гурехт, аммо соли 1767 ба Қоҳира баргашт ва мавқеи худро бо таъин кардани иттифоқчиён ба ҳайси бекҳо мустаҳкам кард.Вай кӯшиш кард, ки қудрати низомиро мутамарказ кунад ва дар соли 1769 Мисрро мустақил эълон кард ва ба кӯшишҳои усмонӣ барои барқарор кардани назорат муқобилат кард.^[102] Алӣ Бей нуфузи худро дар саросари нимҷазираи Араб густариш дод, аммо ҳукмронии ӯ аз дохил бо мушкилот рӯбарӯ шуд, бахусус домодаш Абу-л-Заҳаб, ки дар ниҳоят бо Порти Усмонӣ ҳамроҳ шуд ва дар соли 1772 ба Қоҳира раҳпаймоӣ кард. ^[102]Мағлубияти Алӣ Бей ва марги баъдӣ дар соли 1773 боиси он шуд, ки Миср зери назорати Абу-л-Заҳаб баргашт.Пас аз марги Абу-л-Заҳаб дар соли 1775, муборизаҳои қудрат идома ёфтанд, Исмоил Бей Шайх ал-Балад шуд, аммо дар ниҳоят аз ҷониби Иброҳим ва Мурод Бей барканор карда шуд, ки як ҳукмронии муштарак таъсис дод.Ин давра бо ихтилофҳои дохилӣ ва экспедитсияи усмонӣ дар соли 1786 барои барқарор кардани назорат бар Миср қайд карда шуд.То соли 1798, вақте ки Наполеон Бонапарт ба Миср ҳамла кард, Иброҳим Бей ва Мурод Бей ҳанӯз дар қудрат буданд, ки як давраи нооромиҳои доимии сиёсӣ ва тағирёбии қудратро дар таърихи асри 18 Миср нишон доданд.^[102]