Шемяка бесамар ҳукмронӣ мекард, иттифоқчиёнро ба худ ҷалб карда натавонист ва дворянҳо аз Маскав ба Вологда гурехтанд.Василий инчунин тавонист бо тоторҳои Қазон иттифоқ кунад.Дар охири соли 1446, вакте ки Дмитрий Шемяка дар Волоколамск буд, армияи Василий II ба Москва даромад.Василий баъд аз паи Шемяка cap кард.Дар соли 1447 онҳо сулҳ хостанд ва розӣ шуданд, ки бартарии Василийро қабул кунанд.Бо вуҷуди ин, Дмитрий Шемяка муқовиматро идома дода, кӯшиш мекард, ки иттифоқчиёнро ба худ ҷалб кунад ва лашкари кофӣ барои мубориза бо Василий ҷамъ кунад.Дар соли 1448 Василий ба амалиёти ҷангӣ шурӯъ кард, ки асосан заминҳои шимолӣ то Великий Устюгро дар бар мегирифт ва бо каме таваққуф то соли 1452, вақте ки Шемяка шикаст хӯрд ва ба Новгород гурехт, идома ёфт.Соли 1453 бо фармони бевоситаи Василий дар он чо захролуд шуд.Пас аз он, Василий тавонист ҳама шоҳзодаҳои маҳаллиро, ки қаблан Шемякаро дастгирӣ мекарданд, хориҷ кунад.Князьхои Можайск ва Серпухов ба хайати Герцогии Бузурги Москва дохил карда шуданд.