Аз соли 977 то 997 ӯ генерал дар зери фармондеҳи Рум I аз Булғористон буд, писари дуввуми зиндамондаи император Пётри 1-и Булғористон буд ва ҳамроҳи ӯ ҳукмронӣ мекард, зеро Роман фармондеҳи артиш ва қудрати муассири подшоҳиро ба ӯ додааст.Вақте ки Самуил барои ҳифзи истиқлолияти кишвараш аз Империяи Византия мубориза мебурд, ҳукмронии ӯ бо ҷанги доимӣ бар зидди Византия ва ҳокими якхела шӯҳратпарасти онҳо Василий II тавсиф мешуд.Дар солҳои аввали худ Самуил тавонист, ки ба Византияҳо якчанд шикастҳои калон расонад ва ба қаламрави онҳо маъракаҳои ҳамларо оғоз кунад.Дар охири асри 10 лашкари Булғористон князии сербҳои Дукляро забт карда, бар зидди салтанатҳои Хорватия ва Маҷористон маъракаҳо бурданд.Аммо аз соли 1001, ӯ маҷбур шуд, ки асосан империяро аз лашкарҳои бартарии Византия дифоъ кунад.