Дар соли 1003, Василий II бар зидди Империяи якуми Булғористон як маърака оғоз кард ва пас аз ҳашт моҳи муҳосира шаҳри муҳими Видинро дар шимолу ғарб забт кард.Зарбаи чавобии булгорй ба самти мукобил ба суи Одрин уро аз максадаш парешон накард ва баъди гирифтани Видин ба тарафи чануб аз водии Морава гузашта, дар рохи худ калъахои Булгорияро вайрон кард.Ниҳоят, Василий II ба наздикии Скопье расид ва фаҳмид, ки лагери артиши Булғористон дар он тарафи дарёи Вардар хеле наздик ҷойгир аст.Самуили Булгория ба оби баланди дарьёи Вардар такья карда, барои бехатарии лагерь чораи чиддй надид.Аҷиб аст, ки вазъият ҳамон тавре ки дар ҷанги Сперхеиос ҳафт сол пеш буд, ва сенарияи мубориза ҳам монанд буд.Ба Византия муяссар шуд, ки фьорд пайдо кунанд, аз дарьё гузашта, шабона ба булгорони бехабар хучум карданд.Булғорҳо муқовимати муассир нишон дода натавониста, зуд ақибнишинӣ карда, лагер ва хаймаи Самуилро ба дасти Византияҳо гузоштанд.Дар ин ҷанг Самуил тавонист фирор кунад ва ба шарқ равона шуд.