Дар 5 январи соли 1066 марги шоҳ Эдвард вориси равшане боқӣ нагузошт ва якчанд довталабон ба тахти Англия даъво карданд.Ҷонишини бевоситаи Эдвард графи Вессекс Ҳаролд Годвинсон, сарватмандтарин ва тавонотарин аристократҳои инглис ва писари Годвин, рақиби қаблии Эдвард буд.Ҳаролд аз ҷониби Витенгемоти Англия подшоҳ интихоб шуд ва аз ҷониби Элдред, архиепископи Йорк, тоҷ гузошт, гарчанде таблиғоти Норман иддао кард, ки ин маросим аз ҷониби Стиганд, архиепископи ғайриқонунӣ интихобшудаи Кентербери баргузор шудааст.Ҳаролд якбора ду ҳокими пурқудрати ҳамсояро зери шубҳа гузошт.Герцог Вилям иддао кард, ки ба ӯ шоҳ Эдвард тахт ваъда дода буд ва Ҳаролд ба ин розӣ шуд.Ҳаралд Хардрада аз Норвегия низ барои ҷойгузинӣ мубориза бурд.Даъвои ӯ ба тахт бар асоси созишномаи байни пешгузаштаи худ Магнуси хуб ва шоҳи қаблии Англия Ҳартакнут асос ёфта буд, ки агар яке аз онҳо бе ворисон бимирад, дигаре ҳам Англия ва ҳам Норвегияро мерос мегирад.Вилям ва Ҳаралд Хардрада фавран ба ҷамъ кардани қӯшунҳо ва киштиҳо барои ҳамлаҳои алоҳида шурӯъ карданд.