Сарфи назар аз итоаткории ашрофони англис, муқовимат чанд сол давом кард.Дар охири соли 1067 дар Эксетер шӯришҳо ба амал омаданд, дар миёнаҳои соли 1068 ҳамлаи писарони Ҳаролд ва шӯриш дар Нортумбрия дар соли 1068 ба амал омаданд. Дар соли 1069 Вилям аз шӯришгарони Нортумбрия, флоти ишғолкардаи Дания ва шӯришҳо дар ҷануб ва ғарби он ба мушкилоти бештар дучор шуд. Англия.Вай ошӯбҳои гуногунро бераҳмона пахш кард, ки дар охири соли 1069 ва аввали соли 1070 дар Гарриинги Шимолӣ, ки қисматҳои шимолии Англияро хароб кард, анҷом ёфт.Шӯриши дигар дар соли 1070 аз ҷониби Ҳервард Бедор низ аз ҷониби подшоҳ дар Эли шикаст хӯрд.Натиҷаҳои асосӣ:Дар давоми 88 соли минбаъда, чор ҳокимони Норман дар салтанат бартарӣ доштанд ва ҳукмронӣ карданд, ки манзараи иҷтимоӣ, сиёсӣ ва ҷисмонии Англияро ба таври амиқ тағир доданд.Истилои Норман махсусан ба элитаи англосаксон зарар расонд.Дар натиҷаи истилои Норман қалъаҳо оварда шуданд. Пеш аз соли 1066, Англия тақрибан шаш қалъа дошт;вақте ки Вилям мурд, он якчанд сад нафар дошт.Норманҳо инчунин дар бораи меъморӣ тасаввуроти гуногун доштанд.Онҳо аксарияти аббеҳо ва соборҳои англосаксониро вайрон карданд ва ба ҷои онҳо сохторҳои азими нави романескӣ карданд.Онҳо ҳатто дар бораи мавҷудияти инсон ақидаҳои мухолиф доштанд.Дар давоми як ё ду насл пас аз забт, 15 то 20% ҷомеаи Англия, ки ҳамчун ғулом нигоҳ дошта мешуданд, озод карда шуданд.