Inwazja na Belgię lub kampanię belgijską (10–28 maja 1940 r.), Często nazywana w Belgii kampanią 18-dniową , była częścią większej bitwy o Francję , ofensywnej kampanii Niemiec podczas drugiej wojny światowej.Miało to miejsce w ciągu 18 dni w maju 1940 roku i zakończyło się niemiecką okupacją Belgii po kapitulacji armii belgijskiej.W dniu 10 maja 1940 r. Niemcy dokonały inwazji na Luksemburg, Holandię i Belgię w ramach planu operacyjnego Fall Gelb (Case Yellow).Armie alianckie próbowały powstrzymać armię niemiecką w Belgii, wierząc, że jest to główny niemiecki atak.Po tym, jak Francuzi w pełni skierowali najlepsze z armii alianckich do Belgii między 10 a 12 maja, Niemcy przeprowadzili drugą fazę swojej operacji, przełamanie lub sierpowe cięcie przez Ardeny i posunęli się w kierunku kanału La Manche.Armia niemiecka (Heer) dotarła do kanału La Manche po pięciu dniach, okrążając armie alianckie.Niemcy stopniowo zmniejszali kieszeń wojsk alianckich, wypychając je z powrotem w morze.Armia belgijska poddała się 28 maja 1940 r., Kończąc bitwę.Bitwa o Belgię obejmowała pierwszą bitwę pancerną tej wojny, bitwę pod Hannut.Była to największa bitwa pancerna w historii w tamtym czasie, ale później została przewyższona przez bitwy kampanii północnoafrykańskiej i frontu wschodniego.Bitwa obejmowała również bitwę o Fort Eben-Emael, pierwszą strategiczną operację powietrzną z udziałem spadochroniarzy, jaką kiedykolwiek podjęto.