W 1962 roku rząd Wietnamu Południowego za radą i finansowaniem ze Stanów Zjednoczonych rozpoczął realizację Strategicznego Programu Hamleta.Strategia polegała na odizolowaniu ludności wiejskiej od kontaktu i wpływów Frontu Wyzwolenia Narodowego (NLF), bardziej znanego jako Viet Cong.Strategiczny Program Hamlet, wraz ze swoim poprzednikiem, Programem Rozwoju Społeczności Wiejskich, odegrał ważną rolę w kształtowaniu wydarzeń w Wietnamie Południowym w późnych latach pięćdziesiątych i wczesnych sześćdziesiątych.Oba te programy próbowały stworzyć nowe społeczności „chronionych osad”.Chłopi wiejscy otrzymaliby ochronę, wsparcie ekonomiczne i pomoc od rządu, wzmacniając w ten sposób więzi z rządem Wietnamu Południowego (GVN).Spodziewano się, że doprowadzi to do zwiększenia lojalności chłopstwa wobec rządu.Strategiczny program Hamleta nie powiódł się, nie powstrzymał powstania ani nie uzyskał poparcia dla rządu ze strony wiejskich Wietnamczyków, zraził wielu i pomógł i przyczynił się do wzrostu wpływów Viet Congu.Po obaleniu prezydenta Ngo Dinh Diem w wyniku zamachu stanu w listopadzie 1963 r. program został odwołany.Chłopi wrócili do swoich starych domów lub szukali schronienia przed wojną w miastach.Niepowodzenie Strategic Hamlet i innych programów przeciwdziałania powstańcom i pacyfikacji było przyczyną, dla której Stany Zjednoczone zdecydowały się na interwencję w Wietnamie Południowym za pomocą nalotów i wojsk lądowych.