Cyryla i Metodego

Methodius urodził się jako Michael i otrzymał imię Methodius, gdy został mnichem na Mysian Olympus (dzisiejsze Uludağ), w północno-zachodniej Turcji.Ich ojcem był Leon, droungarios z Tesaloniki o tematyce bizantyńskiej, a matką Maria.

Dwaj bracia stracili ojca, gdy Cyryl miał czternaście lat, a potężny minister Teoktistos, który był logothetes tou dromou, jeden z głównych ministrów Cesarstwa, został ich protektorem.Był również odpowiedzialny, wraz z regentem Bardasem, za zainicjowanie szeroko zakrojonego programu edukacyjnego w Cesarstwie, którego kulminacją było utworzenie Uniwersytetu Magnaura, na którym miał nauczać Cyryl.

Cyryl został wyświęcony na kapłana i służył jako urzędnik w kościele Hagia Sophia, gdzie nawiązał bliskie stosunki z patriarchą Konstantynopola, biskupem Focjuszem.Błyskotliwy uczony szybko został bibliotekarzem biskupim.Cyryl został nauczycielem filozofii na uniwersytecie Magnaura w Konstantynopolu, gdzie zyskał przydomek „Konstantyn Filozof”.

Cesarz bizantyjski Michał III i patriarcha Konstantynopola Focjusz (profesor Cyryla na Uniwersytecie i jego światło przewodnie we wcześniejszych latach) wysłali Cyryla na wyprawę misyjną do Chazarów, którzy poprosili o wysłanie do nich uczonego, który mógłby rozmawiać z oboma Żydzi i Saraceni.Wyprawa niestety zakończyła się niepowodzeniem, jeśli miała na celu nawrócenie Chazarów na chrześcijaństwo , gdyż Bizantyjczykom udało się ochrzcić tylko około 200 z nich.Państwo Chazaria ostatecznie przyjęło zamiast tego judaizm .Cyryl przywiózł jednak pamiątki, o których mówi się, że są to relikwie wygnanego biskupa Rzymu z I wieku n.e., św. Klemensa.

Książę wielkomorawski Rastisław poprosił cesarza Michała III i patriarchę Focjusza o wysłanie misjonarzy do ewangelizacji jego słowiańskich poddanych.Motywy, którymi się kierował, były prawdopodobnie bardziej polityczne niż religijne.Cesarz szybko zdecydował się wysłać Cyryla w towarzystwie swego brata Metodego.Prośba zapewniła dogodną okazję do rozszerzenia wpływów Bizancjum.Wydaje się, że ich pierwszą pracą było szkolenie asystentów.

Cyryl, aby ułatwić sobie głoszenie Słowian, wynalazł, z pewną pomocą Metodego, głagolicę, która wykorzystywała niektóre litery z hebrajskiego i greckiego pisma kursywnego, aby dokładnie uchwycić unikalne dźwięki języka słowiańskiego.Bracia stworzyli scenariusz jeszcze przed wyjazdem z domu (język słowiański nie miał wcześniej formy pisanej) i wykorzystali go do przekładów liturgii Jana Chryzostoma (biskupa Konstantynopola w latach 398-404 n.e.), Psalmów Starego Testamentu i Ewangelii Nowego Testamentu.Pojechali na Wielkie Morawy, aby go promować.Odnieśli w tym przedsięwzięciu znaczne sukcesy.Weszli jednak w konflikt z duchownymi niemieckimi, którzy sprzeciwiali się ich wysiłkom na rzecz stworzenia liturgii specyficznie słowiańskiej.

Chociaż udało mu się założyć wiele nowych kościołów, niestety dla Cyryla, biskupi frankońscy na Morawach, którzy forsowali sprawę rywalizującej zachodniej połowy kościoła chrześcijańskiego, na każdym kroku sprzeciwiali się jego pracy misyjnej.Konserwatywni duchowni kościelni byli również przeciwni odprawianiu nabożeństw (a nawet rozpowszechnianiu literatury religijnej) w jakimkolwiek języku poza tradycyjnym trio łaciny, greki i hebrajskiego.

W 867 roku papież Mikołaj I (858-867) zaprosił braci do Rzymu.Ich misja ewangelizacyjna na Morawach stała się w tym czasie przedmiotem sporu z arcybiskupem Salzburga Adalwinem i biskupem Ermanrichem z Pasawy, którzy rościli sobie prawo do kościelnej kontroli nad tym samym terytorium i chcieli, aby korzystało ono wyłącznie z liturgii łacińskiej.Podróżując z orszakiem uczniów i przechodząc przez Panonię (Księstwo Balatonu), gdzie zostali dobrze przyjęci przez księcia Kocela.Rok później przybyli do Rzymu, gdzie zostali ciepło przyjęci.Było to częściowo spowodowane przywiezieniem ze sobą relikwii św. Klemensa;rywalizacja z Konstantynopolem o jurysdykcję nad terytorium Słowian skłoniłaby Rzym do docenienia braci i ich wpływów.

Nowy papież Adrian II nadał Metodemu tytuł arcybiskupa Sirmium (obecnie Sremska Mitrovica w Serbii) i odesłał go w 869 r. Z powrotem do Panonii, z jurysdykcją nad wszystkimi Morawami i Panonią oraz upoważnieniem do korzystania z liturgii słowiańskiej.Metody kontynuował teraz dzieło tylko wśród Słowian.

Władcy wschodniofrankońscy i ich biskupi postanowili usunąć Metodego.Roszczenia arcybiskupie Metodego uznano za tak wielkie naruszenie praw Salzburga, że ​​został on schwytany i zmuszony do odpowiedzi przed biskupami wschodniofrankijskimi: Adalwinem z Salzburga, Ermanrichem z Pasawy i Anno z Freising.Po burzliwej dyskusji ogłosili zeznanie intruza i nakazali wysłanie go do Niemiec, gdzie przetrzymywano go w klasztorze przez dwa i pół roku.

Rzym stanowczo opowiedział się za Metodego i wysłał biskupa Pawła z Ankony, aby go przywrócił na stanowisko i ukarał jego wrogów, po czym obie strony otrzymały rozkaz stawienia się w Rzymie z legatem.Nowy papież Jan VIII zapewnił uwolnienie Metodego, ale polecił mu zaprzestanie korzystania z liturgii słowiańskiej.Metody został wezwany do Rzymu pod zarzutem herezji i posługiwania się językiem słowiańskim.Tym razem papież Jan dał się przekonać argumentom, które Metody wysuwał w jego obronie i odesłał go oczyszczonego z wszelkich zarzutów oraz z pozwoleniem na używanie języka słowiańskiego.Następujący po nim biskup Karolingów, Witching, zniósł liturgię słowiańską i zmusił wyznawców Metodego do wygnania.Wielu znalazło schronienie u Kniaza Borysa z Bułgarii, pod którego kierownictwem zreorganizowali słowiańskojęzyczny Kościół.W międzyczasie następcy papieża Jana przyjęli politykę opartą wyłącznie na łacinie, która trwała przez wieki.

Papież Stefan V wygnał uczniów obu braci z Wielkich Moraw w 885 r. Uciekli oni do Pierwszego Cesarstwa Bułgarskiego , gdzie zostali przyjęci i otrzymali polecenie zakładania szkół teologicznych.Tam oni i uczony św. Klemens z Ochrydy opracowali cyrylicę na podstawie głagolicy.Cyrylica stopniowo zastępowała głagolicę jako alfabet języka staro-cerkiewno-słowiańskiego, który stał się językiem urzędowym Cesarstwa Bułgarskiego, a później rozprzestrzenił się na ziemie wschodniosłowiańskie Rusi Kijowskiej ”.Cyrylica ostatecznie rozprzestrzeniła się w większości słowiańskiego świata, stając się standardowym alfabetem we wschodnich prawosławnych krajach słowiańskich.Dlatego też wysiłki Cyryla i Metodego utorowały drogę do rozprzestrzenienia się chrześcijaństwa w całej Europie Wschodniej.