Na początku VIII wieku, kiedy Królestwo Wizygotów zostało podbite przez muzułmańskie wojska kalifatu Umajjadów, Barcelona została zajęta przez muzułmańską wali Al-Andalus, Al-Hurr ibn Abd al-Rahman al-Thaqafi.Po niepowodzeniu muzułmańskiej inwazji na Galię w bitwach pod Tuluzą w 721 i Tours w 732, miasto zostało włączone do Górnej Marchii Al-Andalus.Od 759 r. Królestwo Franków przystąpiło do podboju terytoriów znajdujących się pod panowaniem muzułmańskim.Zdobycie miasta Narbonne przez wojska króla Franków, Pepina Krótkiego, przyniosło granicę do Pirenejów.Natarcie Franków zakończyło się niepowodzeniem pod Saragossą, kiedy Karol Wielki został zmuszony do odwrotu i poniósł porażkę w Roncevaux w rękach sił baskijskich sprzymierzonych z muzułmanami.Ale w 785 r. bunt mieszkańców Girony, którzy otworzyli swoje bramy dla wojsk frankijskich, cofnął granicę i otworzył drogę do bezpośredniego ataku na Barcelonę.3 kwietnia 801 r. Harun, dowódca Barcelony, przyjął warunki poddania miasta, wyniszczonego głodem, nędzą i ciągłymi atakami.Mieszkańcy Barcelony otworzyli wtedy bramy miasta dla armii Karolingów .Ludwik wkroczył do miasta poprzedzony przez kapłanów i duchownych śpiewających psalmy, idąc do kościoła, aby podziękować Bogu.Karolingowie uczynili Barcelonę stolicą hrabstwa Barcelona i włączyli ją do Marchii Hiszpańskich.Władzę w mieście mieli sprawować hrabia i biskup.Bera, syn hrabiego Tuluzy, Wilhelma z Gellone, został pierwszym hrabią Barcelony.