Bitwa pod Saniyy była strategicznym starciem pomiędzy muzułmańskimi siłami arabskimi dowodzonymi przez Khalida ibn al-Walida a Imperium Sasanian, wspieranym przez ich chrześcijańskich arabskich sojuszników, podczas wczesnych podbojów islamskich.Po zwycięstwach w Muzayyah i innych miejscach Khalid ibn al-Walid wziął na cel Saniyy, mając na celu uniemożliwienie konsolidacji sił Sasan i chrześcijańskich Arabów.W odpowiedzi na natarcie muzułmanów Bahman, dowódca Sasan, zorganizował nową armię składającą się z ocalałych z poprzednich bitew, weteranów garnizonu i nowych rekrutów.Pomimo mniejszego doświadczenia, siły te zostały wzmocnione przez chrześcijańskie plemiona arabskie, motywowane stratami pod Ayn al-Tamr i śmiercią ich wodza Aqqa.Starali się odzyskać utracone terytoria i wyzwolić schwytanych towarzyszy.Bahman strategicznie podzielił swoje siły, wysyłając je do Husaidów i Khanafis, czekając na gotowość chrześcijańskich kontyngentów arabskich do skoordynowanego ataku.Khalid, przewidując zagrożenie ze strony zjednoczonych sił wroga, zapobiegawczo podzielił swoje siły, aby walczyć z wrogiem osobno, skutecznie wdrażając strategię dziel i rządź.Rozmieścił swoje wojska w Ain-ul-Tamr, organizując je w trzy korpusy i planując jednoczesne ataki na rozproszone siły wroga.Pomimo wyzwań logistycznych siły Khalida odniosły zwycięstwa pod Husaid i Khanafis, zmuszając pozostałego wroga do odwrotu i przegrupowania się z chrześcijańskimi Arabami pod Muzayyah.Następnie Khalid przeprowadził skoordynowany nocny atak na Saniyy w drugim tygodniu listopada 633 roku n.e., stosując trójstronny atak, który przytłoczył obrońców.Bitwa przyniosła znaczne straty chrześcijańskim siłom arabskim, w tym śmierć ich dowódcy Rabi'a bin Bujair.Kobiety, dzieci i młodzież oszczędzono i wzięto do niewoli.Po tym zwycięstwie Khalid szybko przystąpił do neutralizacji pozostałych sił pod Zumail, skutecznie kończąc wpływy perskie w Iraku i zabezpieczając region dla muzułmanów.