Ludwik, którego stan zdrowia szybko się pogarszał, zaprosił przedstawicieli polskich prałatów i lorda na spotkanie w Zólyomie.Na jego żądanie Polacy przysięgli wierność jego córce Marii i jej narzeczonemu Zygmuntowi Luksemburczykowi 25 lipca 1382 r. Ludwik zmarł w Nagyszombacie w nocy z 10 na 11 września 1382 r.Następcą Ludwika I została w 1382 roku jego córka Maria.Jednak większość szlachciców sprzeciwiała się idei rządzenia przez kobietę-monarchę.Wykorzystując sytuację, męski członek dynastii, Karol III Neapolitański, zażądał dla siebie tronu.Do królestwa przybył we wrześniu 1385 r. Nie było mu trudno przejąć władzę, gdyż zyskał poparcie kilku chorwackich panów i wiele kontaktów, które nawiązał podczas swojej kadencji jako księcia Chorwacji i Dalmacji.Sejm zmusił królową do abdykacji i wybrał na króla Karola Neapolitańskiego.Jednak Elżbieta Bośniacka , wdowa po Ludwiku i matka Marii, zorganizowała zamach na Karola 7 lutego 1386 r. Paul Horvat , biskup Zagrzebia, zainicjował nowy bunt i ogłosił królem swojego małego syna, Władysława z Neapolu .Królową schwytali w lipcu 1386 r., ale jej zwolennicy zaproponowali koronę jej mężowi, Zygmuntowi Luksemburskiemu.Królowa Maria została wkrótce wyzwolona, ​​ale nigdy więcej nie interweniowała w rządzie.