Stosunki niemiecko-węgierskie pozostawały napięte, gdy Borys próbował wykorzystać decyzję Konrada III o poprowadzeniu krucjaty do Ziemi Świętej przez Węgry.Jednak Géza, który wiedział, że „łatwiej podbijać złotem niż siłą, wylał wśród Niemców dużo pieniędzy iw ten sposób uniknął ich ataku”, jak podaje kronikarz Odo z Deuil.Niemieccy krzyżowcy przemaszerowali przez Węgry bez większych incydentów w czerwcu 1147 r.The Illuminated Chronicle donosi, że niektórzy węgierscy szlachcice obiecali Borysowi, że „jeśli uda mu się przedostać do królestwa, wielu weźmie go za swojego pana i porzuciwszy króla, przyłączy się do niego”.Borys przekonał dwóch francuskich szlachciców do pomocy, ukrywając go wśród francuskich krzyżowców, którzy podążali za Niemcami w kierunku Ziemi Świętej.Król Francji Ludwik VII i jego krzyżowcy przybyli na Węgry w sierpniu.Géza dowiedział się, że jego przeciwnik był z Francuzami i zażądał jego ekstradycji.Chociaż Ludwik VII odrzucił to żądanie, trzymał Borysa w areszcie i „zabrał go z Węgier”, według Odona z Deuil.Po opuszczeniu Węgier Borys osiadł w Cesarstwie Bizantyjskim.