Andrzej, ostatni męski członek rodu Árpádów, został wybrany na króla po śmierci króla Władysława IV w 1290 roku. Był pierwszym węgierskim monarchą, który wydał dyplom koronacyjny potwierdzający przywileje szlachty i duchowieństwa.Co najmniej trzech pretendentów - Albert Austriacki, Maria Węgierska i poszukiwacz przygód - zakwestionowało jego roszczenia do tronu.Andrzej wypędził awanturnika z Węgier i zmusił Alberta Austriackiego do zawarcia pokoju w ciągu roku, ale Maria Węgierska i jej potomkowie nie zrzekli się swoich roszczeń.Jego głównymi zwolennikami byli biskupi węgierscy i rodzina Andrzeja ze strony matki z Wenecji, ale jego rządom sprzeciwiali się czołowi lordowie chorwaccy i słowiańscy.Za panowania Andrzeja Węgry znajdowały się w stanie ciągłej anarchii.Kőszegi, Csákowie i inne potężne rody samodzielnie rządziły swoimi posiadłościami, niemal co roku wznosząc się do otwartego buntu przeciwko Andrzejowi.Wraz ze śmiercią Andrzeja ród Árpádów wymarł.Wywiązała się wojna domowa, która trwała ponad dwie dekady i zakończyła się zwycięstwem wnuka Marii Węgierskiej, Karola Roberta.