Rządy Andrzeja były niepopularne, a bojarzy (lub szlachcice) go wypędzili.Béla III przekazał Andrzejowi majątek i pieniądze, zobowiązując go do poprowadzenia krucjaty do Ziemi Świętej.Zamiast tego Andrzej zmusił swojego starszego brata, króla Węgier Emeryka , do oddania mu Chorwacji i Dalmacji jako apanażu w 1197 r. W następnym roku Andrzej zajął Hum.Mimo że Andrzej nie ustawał w spiskach przeciwko Emerykowi, umierający król w 1204 roku ustanowił Andrzeja opiekunem syna Władysława III. Po przedwczesnej śmierci Władysława Andrzej wstąpił na tron ​​w 1205 roku.Prowadził co najmniej tuzin wojen, aby przejąć oba księstwa ruskie, ale został odparty przez miejscowych bojarów i sąsiednich książąt.Brał udział w V krucjacie do Ziemi Świętej w latach 1217-1218, ale krucjata zakończyła się niepowodzeniem.Kiedy powstali servientes regis, czyli „królewscy słudzy”, Andrzej został zmuszony do wydania Złotej Bulli z 1222 r., Potwierdzającej ich przywileje.Doprowadziło to do powstania szlachty w Królestwie Węgier.Zatrudnianie Żydów i muzułmanów do zarządzania dochodami królewskimi doprowadziło go do konfliktu ze Stolicą Apostolską i prałatami węgierskimi.Andrzej zobowiązał się w 1233 r. do poszanowania przywilejów duchowieństwa i zwolnienia niechrześcijańskich urzędników, ale nigdy nie spełnił tej ostatniej obietnicy.