Historyk Winifred Duke stwierdził, że „... akceptowana idea Czterdziestu Piątych w umysłach większości ludzi jest mglistym i malowniczym połączeniem pikniku i krucjaty… w zimnej rzeczywistości Karol był niechciany i niemile widziany”.Współcześni komentatorzy twierdzą, że skupienie się na „Bonnie Prince Charlie” przesłania fakt, że wielu z tych, którzy brali udział w Powstaniu, zrobiło to, ponieważ sprzeciwiali się Unii, a nie Hanowerczykom;ten nacjonalistyczny aspekt czyni go częścią trwającej idei politycznej, a nie ostatnim aktem skazanej na niepowodzenie sprawy i kultury.Po 1745 r. Popularne postrzeganie górali zmieniło się z „wyld, wykkd Helandmen”, rasowo i kulturowo oddzielonych od innych Szkotów, na członków szlachetnej rasy wojowników.Przez stulecie przed 1745 r. ubóstwo na wsi powodowało, że coraz więcej osób zaciągało się do obcych armii, takich jak holenderska brygada szkocka.Jednakże, chociaż samo doświadczenie wojskowe było powszechne, militarne aspekty klanów podupadały przez wiele lat, a ostatnią znaczącą bitwą między klanami była Maol Ruadh w sierpniu 1688 r. Służba zagraniczna została zakazana w 1745 r., A rekrutacja do armii brytyjskiej przyspieszyła jako przemyślana polityka.Wiktoriańscy administratorzy imperialni przyjęli politykę skupiania swojej rekrutacji na tak zwanych „rasach wojennych”, przy czym Górale byli grupowani z Sikhami, Dogrami i Gurkhami jako ci, którzy arbitralnie zostali zidentyfikowani jako podzielający cnoty wojskowe.Powstanie i jego następstwa były popularnym tematem dla wielu pisarzy;najbardziej znaczącym z nich był Sir Walter Scott, który na początku XIX wieku przedstawił Rebelię jako część wspólnej historii związkowców.Bohaterem jego powieści Waverley jest Anglik, który walczy po stronie Stuartów, ratuje hanowerskiego pułkownika iw końcu odrzuca romantyczną góralską piękność dla córki arystokraty z nizin.Pojednanie Scotta z unionizmem i 45 rokiem pozwoliło na namalowanie siostrzeńca Cumberlanda, Jerzego IV, niecałe 70 lat później w góralskiej sukience i tartanach, które wcześniej były symbolami buntu jakobickiego.