Angielska armia wzmacniająca pod dowództwem Sir Johna Fastolfa opuściła Paryż po klęsce pod Orleanem.Francuzi posunęli się szybko, zdobywając trzy mosty i akceptując kapitulację Anglików pod Beaugency dzień przed przybyciem armii Fastolfa.Francuzi, wierząc, że nie będą w stanie pokonać w pełni przygotowanej armii angielskiej w otwartej bitwie, przeczesywali okolicę w nadziei, że znajdą Anglików nieprzygotowanych i bezbronnych.Anglicy celowali w otwartych bitwach;zajęli pozycję, której dokładna lokalizacja jest nieznana, ale tradycyjnie uważa się, że znajduje się ona w pobliżu maleńkiej wioski Patay.Fastolf, John Talbot i Sir Thomas de Scales dowodzili Anglikami.Na wieść o pozycji Anglików około 1500 ludzi pod dowództwem kapitanów La Hire i Jean Poton de Xaintrailles, tworzących ciężko uzbrojoną i opancerzoną awangardę kawalerii armii francuskiej, zaatakowało Anglików.Bitwa szybko przerodziła się w ucieczkę, a każdy Anglik na koniu uciekł, podczas gdy piechota, złożona głównie z łuczników, została masowo wyrwana.Łucznicy nigdy nie byli przeznaczeni do walki z opancerzonymi rycerzami bez wsparcia, z wyjątkiem przygotowanych pozycji, na których rycerze nie mogli ich zaatakować, i zostali zmasakrowani.Po raz pierwszy francuska taktyka dużego frontalnego ataku kawalerii powiodła się i przyniosła decydujące rezultaty.W kampanii nad Loarą Joan odniosła wielkie zwycięstwo nad Anglikami we wszystkich bitwach i wypędziła ich z rzeki Loary, po czym skierowała Fastolfa z powrotem do Paryża, skąd wyruszył.