Wojna secesyjna (12 kwietnia 1861 - 9 maja 1865; znana również pod innymi nazwami) była wojną domową w Stanach Zjednoczonych między Unią (stanami, które pozostały lojalne wobec związku federalnego, czyli „Północy”) a Konfederacja (państwa, które głosowały za secesją lub „Południe”).Główną przyczyną wojny był status niewolnictwa, zwłaszcza ekspansja niewolnictwa na terytoria zdobyte w wyniku zakupu Luizjany i wojny meksykańsko-amerykańskiej.W przededniu wojny secesyjnej w 1860 roku cztery miliony z 32 milionów Amerykanów (~13%) było niewolnikami czarnych ludzi, prawie wszyscy na południu.Wojna secesyjna jest jednym z najlepiej zbadanych i opisanych epizodów w historii Stanów Zjednoczonych.Pozostaje przedmiotem debaty kulturowej i historiograficznej.Szczególnie interesujący jest utrzymujący się mit o przegranej sprawie Konfederacji.Wojna secesyjna była jedną z pierwszych, w których użyto wojny przemysłowej.Koleje, telegraf, statki parowe, opancerzony okręt wojenny i masowo produkowana broń były szeroko stosowane.W sumie wojna spowodowała śmierć od 620 000 do 750 000 żołnierzy oraz nieokreśloną liczbę ofiar cywilnych.Wojna secesyjna pozostaje najbardziej śmiercionośnym konfliktem zbrojnym w historii Ameryki.Technologia i brutalność wojny secesyjnej zapowiadały nadchodzące wojny światowe.