Kampania na rzecz stłumienia kontrrewolucjonistów była kampanią represji politycznych rozpoczętą przez Komunistyczną Partię Chin (KPCh) na początku lat pięćdziesiątych, po zwycięstwie KPCh w chińskiej wojnie domowej.Głównymi celami kampanii były osoby i grupy uważane za kontrrewolucjonistów lub „wrogów klasowych” KPCh, w tym właściciele ziemscy, zamożni rolnicy i byli nacjonalistyczni urzędnicy rządowi.Podczas kampanii aresztowano, torturowano i stracono setki tysięcy ludzi, a wiele innych wysłano do obozów pracy lub zesłano do odległych obszarów Chin.Kampania charakteryzowała się również powszechnym publicznym upokorzeniem, takim jak paradowanie rzekomych kontrrewolucjonistów po ulicach z tabliczkami szczegółowo opisującymi ich rzekome zbrodnie.Kampania na rzecz stłumienia kontrrewolucjonistów była częścią większego wysiłku KPCh mającego na celu konsolidację władzy i wyeliminowanie postrzeganych zagrożeń dla jej rządów.Kampania była również motywowana chęcią redystrybucji ziemi i bogactwa od klasy zamożnej do biednej i klasy robotniczej.Kampanię oficjalnie zakończono w 1953 r., ale podobne represje i prześladowania trwały w kolejnych latach.Kampania miała również znaczący wpływ na chińskie społeczeństwo i kulturę, ponieważ doprowadziła do powszechnego strachu i nieufności oraz przyczyniła się do kultury represji politycznych i cenzury, która trwa do dziś.Szacuje się, że liczba ofiar śmiertelnych kampanii waha się od kilkuset tysięcy do ponad miliona.