Rewolucja serbska była powstaniem narodowym i zmianą konstytucyjną w Serbii, która miała miejsce w latach 1804-1835, podczas której terytorium to przekształciło się z prowincji osmańskiej w terytorium rebeliantów, monarchię konstytucyjną i współczesną Serbię.^[56] Pierwsza część tego okresu, od 1804 do 1817 r., upłynęła pod znakiem gwałtownej walki o niepodległość od Imperium Osmańskiego z dwoma powstaniami zbrojnymi zakończonymi zawieszeniem broni.Późniejszy okres (1817–1835) był świadkiem pokojowej konsolidacji władzy politycznej coraz bardziej autonomicznej Serbii, której kulminacją było uznanie prawa do dziedzicznej władzy przez serbskich książąt w 1830 i 1833 r. oraz ekspansja terytorialna młodej monarchii.^[57] Przyjęcie pierwszej pisanej konstytucji w 1835 r. zniosło feudalizm i pańszczyznę oraz uczyniło kraj zwierzchnikiem.Wydarzenia te zapoczątkowały powstanie współczesnej Serbii.^[58] W połowie 1815 r. rozpoczęły się pierwsze negocjacje między Obrenoviciem a osmańskim gubernatorem Marashli Ali Paszą.Rezultatem było uznanie księstwa serbskiego przez Imperium Osmańskie.Chociaż było to państwo wasalne Porte (coroczna danina podatkowa), pod wieloma względami było państwem niezależnym.