Algieria przegrała z Francją

Podczas wojen napoleońskich Królestwo Algieru odniosło ogromne korzyści z handlu na Morzu Śródziemnym i masowego importu żywności przez Francję, kupowanej głównie na kredyt.Dey Algieru próbował zaradzić swoim stale malejącym dochodom, podnosząc podatki, czemu sprzeciwiało się miejscowe chłopstwo, zwiększając niestabilność w kraju i prowadząc do wzrostu piractwa przeciwko statkom handlowym z Europy i młodych Stanów Zjednoczonych Ameryki .W 1827 r. Hussein Dey, Dey Algierii, zażądał od Francuzów spłaty 28-letniego długu zaciągniętego w 1799 r. w postaci zakupu żywności dla żołnierzy kampanii napoleońskiej w Egipcie .Konsul francuski Pierre Deval odmówił udzielenia zadowalających deja odpowiedzi, a Hussein Dey w wybuchu gniewu dotknął konsula swoją trzepaczką na muchy.Karol X wykorzystał to jako pretekst do zainicjowania blokady portu w Algierze.Inwazja na Algier rozpoczęła się 5 lipca 1830 r. Bombardowaniem morskim przez flotę pod dowództwem admirała Duperré i lądowaniem wojsk pod dowództwem Louisa Auguste'a Victora de Ghaisne, hrabiego de Bourmont .Francuzi szybko pokonali wojska Husseina Deya, władcy Deylikal, ale opór tubylców był powszechny.Inwazja oznaczała koniec kilkusetletniej regencji Algieru i początek francuskiej Algierii.W 1848 r. Podbite terytoria wokół Algieru zostały podzielone na trzy departamenty, określające terytoria współczesnej Algierii.