Według wietnamskiej legendy, która po raz pierwszy pojawiła się w XIV-wiecznej książce Lĩnh nam chích quái, wódz plemienny Lộc Tục ogłosił się Kinh Dương Vương i założył stan Xích Quỷ, który wyznacza początek okresu dynastii Hồng Bàng.Jednak współcześni historycy wietnamscy zakładają, że państwowość rozwinęła się w delcie Rzeki Czerwonej dopiero w drugiej połowie I tysiąclecia p.n.e.Następcą Kinh Dương Vương został Sùng Lãm.Następna dynastia królewska wydała na świat 18 monarchów, znanych jako królowie Hùng.Począwszy od trzeciej dynastii Hùng, królestwo zostało przemianowane na Văn Lang, a stolicę założono w Phong Châu (we współczesnym Việt Trì, Phú Thọ) u zbiegu trzech rzek, gdzie delta Rzeki Czerwonej zaczyna się u podnóża gór .^[15]System administracyjny obejmuje urzędy takie jak szef wojskowy (lạc tướng), paladyn (lạc hầu) i mandaryński (bố chính).^[16] Duża liczba metalowej broni i narzędzi wydobytych w różnych miejscach kultury Phung Nguyen w północnych Indochinach wiąże się z początkiem epoki miedzi w Azji Południowo-Wschodniej.^[17] Co więcej, początek epoki brązu potwierdzono na około 500 rok p.n.e. w Đông Sơn.Historycy wietnamscy zwykle przypisują kulturę Đông Sơn królestwom Văn Lang, Âu Lạc i dynastii Hồng Bàng.Lokalna społeczność Lạc Việt rozwinęła wysoce wyrafinowany przemysł wysokiej jakości produkcji, przetwarzania i produkcji narzędzi, broni i wykwintnych bębnów z brązu.Z pewnością miały wartość symboliczną i miały być wykorzystywane do celów religijnych lub ceremonialnych.Rzemieślnicy tych przedmiotów wymagali wyrafinowanych umiejętności w zakresie technik topienia, techniki odlewania w wosku traconym oraz nabyli mistrzowskich umiejętności kompozycji i wykonania skomplikowanych rycin.^[18]