Mangrai, 25. król Ngoenyang (współczesne Chiang Saen) z dynastii Lavachakkaraj, którego matka była księżniczką królestwa w Sipsongpanna („dwanaście narodów”), scentralizował mueangów Ngoenyang w zjednoczone królestwo lub mandalę i sprzymierzył się z sąsiedniego królestwa Payao.W 1262 roku Mangrai przeniósł stolicę z Ngoenyang do nowo założonego Chiang Rai, nadając miastu swoje imię.Następnie Mangrai rozszerzył się na południe i w 1281 roku podbił królestwo Mon Hariphunchai (skupione na współczesnym Lamphun). Mangrai kilkakrotnie przenosił stolicę.Opuścił Lamphun z powodu silnych powodzi, dryfował aż do osiedlenia się i zbudowania Wiang Kum Kam w latach 1286/7, pozostając tam do 1292 r., kiedy to przeniósł się do miejsca, które później stało się Chiang Mai.Założył Chiang Mai w 1296 roku, rozbudowując je tak, aby stało się stolicą Lan Na.Rozwój kulturalny ludu północnych Tajlandii rozpoczął się dużo wcześniej, gdy kolejne królestwa poprzedzały Lan Na.Jako kontynuacja królestwa Ngoenyang, Lan Na wyłoniło się w XV wieku na tyle silne, że mogło rywalizować z Królestwem Ayutthaya, z którym toczono wojny.Jednakże Królestwo Lan Na zostało osłabione i w 1558 roku stało się państwem dopływowym dynastii Taungoo. Lan Na było rządzone przez kolejnych królów-wasali, choć niektórzy cieszyli się autonomią.Rządy birmańskie stopniowo się wycofywały, ale następnie zostały wznowione, gdy nowa dynastia Konbaung rozszerzyła swoje wpływy.W 1775 r. wodzowie Lanna opuścili birmańską kontrolę i przyłączyli się do Syjamu, co doprowadziło do wojny birmańsko-syjamskiej (1775–1776).Po wycofaniu się sił birmańskich, birmańska kontrola nad Lan Na dobiegła końca.Syjam pod rządami króla Taksina z królestwa Thonburi przejął kontrolę nad Lan Na w 1776 roku. Od tego czasu Lan Na stało się państwem dopływowym Syjamu pod panowaniem kolejnej dynastii Chakri.W drugiej połowie XIX wieku państwo syjamskie zlikwidowało niepodległość Lanna, wchłaniając ją w powstające syjamskie państwo narodowe.^[29] Począwszy od 1874 roku państwo syjamskie zreorganizowało królestwo Lan Na jako Monthon Phayap, poddane bezpośredniej kontroli Syjamu.^[30] Królestwo Lan Na zostało faktycznie zarządzane centralnie poprzez syjamski system rządów tesafibanu ustanowiony w 1899 r. ^[31] W 1909 r. Królestwo Lan Na nie istniało już formalnie jako niezależne państwo, gdy Syjam sfinalizował wytyczenie swoich granic z Brytyjska i Francuska.^[32]