Po powstaniu Mon w 1774 r. i udanym zdobyciu przez Syjamów okupowanego przez Birmę Chiang Mai w 1775 r., król Hsinbyushin wyznaczył Maha Thiha Thura, generała wojny chińsko-birmańskiej, do przeprowadzenia inwazji na dużą skalę na północny Syjam pod koniec 1775 r. w celu powstrzymania rosnąca potęga syjamska pod rządami króla Taksina z Thonburi.Ponieważ siły birmańskie przewyższały liczebnie siły syjamskie, główną bitwą wojny było trzymiesięczne oblężenie Phitsanulok.Obrońcy Phitsanulok, dowodzeni przez Chaophraya Chakri i Chaophraya Surasi, stawiali opór Birmańczykom.Wojna znalazła się w impasie, dopóki Maha Thiha Thura nie zdecydował się przerwać syjamskiej linii zaopatrzenia, co doprowadziło do upadku Phitsanulok w marcu 1776 r. Birmańczycy zyskali przewagę, ale przedwczesny upadek króla Hsinbyushin zrujnował birmańskie operacje, gdy nowy król Birmy nakazał wycofanie się wszystkich żołnierzy z powrotem do Ava.Przedwczesne wyjście Maha Thiha Thury z wojny w 1776 r. pozostawiło pozostałe wojska birmańskie w Syjamie w wycofaniu się w chaosie.Następnie król Taksin skorzystał z okazji, aby wysłać swoich generałów, aby nękali wycofujących się Birmańczyków.Siły birmańskie całkowicie opuściły Syjam we wrześniu 1776 roku i wojna się skończyła.Inwazja Maha Thiha Thiry na Syjam w latach 1775–1776 była największą wojną birmańsko-syjamską w okresie Thonburi.Wojna (i kolejne wojny) całkowicie zniszczyła i wyludniła duże obszary Syjamu na nadchodzące dziesięciolecia, a niektóre regiony zostały całkowicie ponownie zaludnione dopiero pod koniec XIX wieku.^[55]