W 1902 roku Abdul-Aziz Al Saud, przywódca Al Saud, wrócił z wygnania w Kuwejcie i rozpoczął serię podbojów, poczynając od zajęcia Riyadu od Al Rashid.Podboje te położyły podwaliny pod Trzecie Państwo Saudyjskie, a ostatecznie nowoczesne państwo Arabii Saudyjskiej, założone w 1930 r. Ikhwan, armia plemienna wahabitów i beduinów dowodzona przez sułtana bin Bajada Al-Otaibiego i Faisala al-Duwaisha, odegrała w tym kluczową rolę podboje.^[28]Do 1906 roku Abdulaziz wypędził Al Rashida z Najd, zyskując uznanie jako klient osmański.W 1913 roku zdobył Al-Hasa z rąk Osmanów, przejmując kontrolę nad wybrzeżem Zatoki Perskiej i przyszłymi zasobami ropy.Abdulaziz uniknął powstania arabskiego, uznając zwierzchnictwo osmańskie w 1914 roku i skupił się na pokonaniu Al Rashid w północnej Arabii.Do 1920 r. Ikhwanowie zajęli Asir na południowym zachodzie, a w 1921 r. Abdulaziz zaanektował północną Arabię ​​po pokonaniu Al Rashida.^[29]Abdulaziz początkowo uniknął inwazji na Hejaz, chroniony przez Wielką Brytanię.Jednak w 1923 r., po wycofaniu wsparcia brytyjskiego, obrał za cel Hejaz, co doprowadziło do jego podboju pod koniec 1925 r. W styczniu 1926 r. Abdulaziz ogłosił się królem Hejaz, a w styczniu 1927 r. królem Najd.Rola Ikhwanów w tych podbojach znacząco zmieniła Hejaz, narzucając kulturę wahabicką.^[30]Traktat w Dżuddzie z maja 1927 r. uznał niepodległość królestwa Abdul-Aziza, znanego wówczas jako Królestwo Hejaz i Najd.^[29] Po podboju Hejaz Ikhwanowie próbowali rozszerzyć się na terytoria brytyjskie, ale zostali zatrzymani przez Abdulaziza.Powstały bunt Ikhwanów został stłumiony w bitwie pod Sabillą w 1929 r. ^[31]W 1932 roku królestwa Hejaz i Najd połączyły się, tworząc Królestwo Arabii Saudyjskiej.^[28] Granice z państwami sąsiednimi zostały ustalone na mocy traktatów w latach dwudziestych XX wieku, a południową granicę z Jemenem określono w traktacie z Ta'if z 1934 r., po krótkim konflikcie granicznym.^[32]