Po śmierci Burebisty stworzone przez niego imperium rozpadło się na mniejsze królestwa.Od panowania Tyberiusza do Domicjana aktywność Daków została zredukowana do stanu obronnego.Rzymianie porzucili plany inwazji na Dację.W 86 roku n.e. król Daków, Decebal, z powodzeniem ponownie zjednoczył pod swoją kontrolą królestwo Daków.Domicjan podjął próbę pospiesznej inwazji na Daków, która zakończyła się katastrofą.Druga inwazja przyniosła pokój między Rzymem a Dacją na prawie dekadę, aż Trajan został cesarzem w 98 roku n.e.Trajan dążył również do dwóch podbojów Dacji, z których pierwszy w latach 101–102 n.e. zakończył się zwycięstwem Rzymian.Decebalus był zmuszony zgodzić się na surowe warunki pokoju, ale ich nie honorował, co doprowadziło do drugiej inwazji na Dację w 106 roku n.e., która zakończyła niepodległość królestwa Daków.Po włączeniu do cesarstwa rzymska Dacja podlegała stałemu podziałowi administracyjnemu.W 119 roku został podzielony na dwa departamenty: Dacia Superior („Górna Dacia”) i Dacia Inferior („Dolna Dacia”; później nazwana Dacia Malvensis).Między 124 a około 158 rokiem Dacia Superior została podzielona na dwie prowincje, Dacia Apulensis i Dacia Porolissensis.Trzy prowincje zostały później zjednoczone w 166 roku i znane jako Tres Daciae („Trzy Dacje”) z powodu trwających wojen markomańskich.Otwarto nowe kopalnie i zintensyfikowano wydobycie rudy, a na prowincji kwitło rolnictwo, hodowla bydła i handel.Rzymska Dacja miała ogromne znaczenie dla wojska stacjonującego na Bałkanach i stała się miejską prowincją, z około dziesięcioma znanymi miastami, z których wszystkie wywodzą się ze starych obozów wojskowych.Osiem z nich posiadało najwyższą rangę kolonii.Ulpia Traiana Sarmizegetusa była centrum finansowym, religijnym i ustawodawczym, w którym miał swoją siedzibę prokurator cesarski (oficer finansowy), podczas gdy Apulum było centrum wojskowym rzymskiej Dacji.Od momentu powstania rzymska Dacja była narażona na wielkie zagrożenia polityczne i militarne.Wolni Dakowie, sprzymierzeni z Sarmatami, dokonywali ciągłych najazdów na prowincję.Za nimi podążali Carpi (plemię Daków) i sprzymierzone z nimi nowo przybyłe plemiona germańskie (Goci, Taifali, Heruli i Bastarnowie).Wszystko to utrudniało utrzymanie prowincji cesarzom rzymskim, która została praktycznie utracona już za panowania Gallienusa (253–268).Aurelian (270–275) formalnie zrzekł się rzymskiej Dacji w 271 lub 275 roku n.e.Ewakuował swoje wojska i administrację cywilną z Dacji i założył Dacia Aureliana ze stolicą w Serdice w Mezji Dolnej.Pozostała jeszcze zromanizowana populacja została porzucona, a jej los po wycofaniu się Rzymian jest kontrowersyjny.Według jednej teorii łacina używana w Dacji, głównie we współczesnej Rumunii, stała się językiem rumuńskim, czyniąc Rumunów potomkami Dako-Rzymian (zromanizowanej populacji Dacji).Przeciwna teoria głosi, że pochodzenie Rumunów faktycznie leży na Półwyspie Bałkańskim.