Goci zaczęli penetrować tereny na zachód od Dniestru od lat 230-tych XX wieku.^[23] Wśród nich szybko wyłoniły się dwie odrębne grupy oddzielone rzeką, Thervingi i Greuthungi.^[24] Niegdysiejsza prowincja Dacja była w posiadaniu „Taifali, Victohali i Thervingi” ^[25] około 350 roku.Sukces Gotów wyznacza ekspansja wieloetnicznej „kultury Sântana de Mureş-Czerniachow”.Osady tej kultury pojawiły się w Mołdawii i Wołoszczyźnie pod koniec III w ^{[. 26]} , aw Siedmiogrodzie po 330 r. Ziemie te zamieszkiwała ludność osiadła, zajmująca się rolnictwem i hodowlą bydła.^[27] We wsiach kwitło garncarstwo, grzebienie i inne rękodzieła.Drobna ceramika toczona na kole jest typowym przedmiotem tego okresu;zachowały się również ręcznie formowane kubki lokalnej tradycji.Lemiesze podobne do tych wykonanych w pobliskich prowincjach rzymskich oraz zapinki w stylu skandynawskim wskazują na kontakty handlowe z tymi regionami.Wsie „Sântana de Mureş-Chernyakhov”, czasami zajmujące powierzchnię przekraczającą 20 hektarów (49 akrów), nie były ufortyfikowane i składały się z dwóch rodzajów domów: zatopionych chat ze ścianami z szachulcu i budynków naziemnych z otynkowanymi drewnianymi ścianami.Zatopione chaty były przez wieki charakterystyczne dla osadnictwa na wschód od Karpat, teraz pojawiły się w odległych strefach stepów pontyjskich.Dominacja gotycka upadła, gdy przybyli Hunowie i zaatakowali Thervingi w 376 roku. Większość Thervingi szukała azylu w Cesarstwie Rzymskim, a za nimi podążały duże grupy Greuthungi i Taifali.Mimo to znaczące grupy Gotów przebywały na terenach położonych na północ od Dunaju.