Śmierć Pottiego Sreeramulu w 1952 r., po jego poście aż do śmierci na rzecz utworzenia państwa Andhra, znacząco wpłynęła na organizację terytorialną Indii.W odpowiedzi na to wydarzenie i rosnące zapotrzebowanie na państwa oparte na tożsamości językowej i etnicznej, premier Jawaharlal Nehru powołał Komisję ds. Reorganizacji Państw.Zalecenia komisji doprowadziły do ​​uchwalenia ustawy o reorganizacji Stanów z 1956 r., będącej kamieniem milowym w historii administracji Indii.Akt ten na nowo zdefiniował granice stanów Indii, rozwiązując stare państwa i tworząc nowe zgodnie z granicami językowymi i etnicznymi.Ta reorganizacja doprowadziła do powstania Kerali jako odrębnego stanu, a telugu-języczne regiony stanu Madras stały się częścią nowo utworzonego stanu Andhra.Doprowadziło to również do powstania Tamil Nadu jako państwa wyłącznie tamilskojęzycznego.Dalsze zmiany nastąpiły w latach 60.1 maja 1960 roku dwujęzyczny stan Bombaj został podzielony na dwa stany: Maharashtra dla osób mówiących w języku marathi i Gujarat dla osób mówiących w języku gudżarati.Podobnie 1 listopada 1966 roku większy stan Pendżab został podzielony na mniejszy Pendżab mówiący po pendżabsku i Haryana mówiący po pendżabsku.Reorganizacje te odzwierciedlały wysiłki rządu centralnego mające na celu uwzględnienie różnorodnych tożsamości językowych i kulturowych w Unii Indyjskiej.