Zamieszki w Bombaju, seria brutalnych wydarzeń w Bombaju (obecnie Mumbai) w stanie Maharasztra, miały miejsce między grudniem 1992 r. a styczniem 1993 r., w wyniku czego zginęło około 900 osób.^[57] Zamieszki te były głównie podsycane przez eskalację napięcia po zburzeniu Babri Masjid przez hinduskich Karsevaków w Ajodhji w grudniu 1992 r. oraz późniejsze protesty na dużą skalę i gwałtowne reakcje zarówno społeczności muzułmańskiej, jak i hinduskiej w związku ze sprawą Świątyni Ram.Komisja Srikrishny, powołana przez rząd w celu zbadania zamieszek, stwierdziła, że ​​przemoc miała dwie odrębne fazy.Pierwsza faza rozpoczęła się bezpośrednio po zburzeniu meczetu Babri w dniu 6 grudnia 1992 r. i charakteryzowała się głównie podżeganiem muzułmańskim w reakcji na zniszczenie meczetu.Druga faza, głównie reakcja Hindusów, miała miejsce w styczniu 1993 r. Fazę tę sprowokowało kilka incydentów, w tym zabójstwo pracowników Hindu Mathadi przez muzułmanów w Dongri, zadźganie Hindusów na obszarach z większością muzułmańską oraz straszliwe spalenie sześciu Hindusi, w tym niepełnosprawna dziewczyna, w Radhabai Chawl.Sprawozdanie Komisji podkreśliło rolę mediów w zaostrzeniu sytuacji, w szczególności gazet takich jak Saamna i Navaakal, które opublikowały podżegające i przesadzone relacje na temat morderstw w Mathadi i incydentu w Radhabai Chawl.Począwszy od 8 stycznia 1993 r. zamieszki nasiliły się, obejmując konfrontacje między Hindusami pod przewodnictwem Shiv Sena a muzułmanami, przy czym potencjalnym czynnikiem było zaangażowanie podziemnego świata Bombaju.W wyniku przemocy zginęło około 575 muzułmanów i 275 Hindusów.^[58] Komisja zauważyła, że ​​to, co zaczęło się jako konflikt społeczny, zostało ostatecznie przejęte przez lokalne elementy przestępcze, widząc szansę na osobiste korzyści.Shiv Sena, prawicowa organizacja hinduska, początkowo wspierała „odwet”, ale później stwierdziła, że ​​przemoc wymknęła się spod kontroli, w związku z czym jej przywódcy zaapelowali o zaprzestanie zamieszek.Zamieszki w Bombaju stanowią ciemny rozdział w historii Indii, uwydatniając niebezpieczeństwa wynikające z napięć społecznych i niszczycielski potencjał konfliktów religijnych i sekciarskich.