Unia Iberyjska odnosi się do dynastycznej unii królestw Kastylii i Aragonii oraz Królestwa Portugalii pod koroną kastylijską, która istniała w latach 1580-1640 i przyniosła cały Półwysep Iberyjski, a także portugalskie posiadłości zamorskie, pod hiszpańscy królowie Habsburgów Filip II, Filip III i Filip IV.Unia rozpoczęła się po portugalskim kryzysie sukcesji i późniejszej wojnie o sukcesję portugalską i trwała do portugalskiej wojny o odbudowę, podczas której ród Braganza został ustanowiony jako nowa dynastia rządząca Portugalią.Król Habsburgów, jedyny element łączący wiele królestw i terytoriów, rządzony przez sześć oddzielnych rad rządowych Kastylii, Aragonii, Portugalii, Włoch, Flandrii i Indii.Rządy, instytucje i tradycje prawne każdego królestwa pozostawały od siebie niezależne.Prawa obcych ( Leyes de extranjería ) określały, że obywatel jednego królestwa był obcokrajowcem we wszystkich innych królestwach.