W dniach 12–13 grudnia 1981 r. reżim wprowadził w Polsce stan wojenny, w ramach którego wojsko i specjalne siły policyjne ZOMO zostały użyte do zdławienia „Solidarności”.Przywódcy radzieccy nalegali, aby Jaruzelski spacyfikował opozycję siłami, którymi dysponuje, bez udziału Sowietów.Niemal wszyscy przywódcy „Solidarności” i wielu związanych z nią intelektualistów zostało aresztowanych lub zatrzymanych.Dziewięciu robotników zginęło podczas pacyfikacji Wujka.W odpowiedzi Stany Zjednoczone i inne kraje zachodnie nałożyły sankcje gospodarcze na Polskę i Związek Sowiecki .Niepokoje w kraju zostały stłumione, ale trwały.Osiągnąwszy pozory stabilizacji, polski reżim złagodził, a następnie w kilku etapach zniósł stan wojenny.Do grudnia 1982 r. zawieszono stan wojenny i zwolniono niewielką liczbę więźniów politycznych, w tym Wałęsę.Choć stan wojenny formalnie zakończył się w lipcu 1983 r. i ogłoszono częściową amnestię, w więzieniach pozostało kilkuset więźniów politycznych.Jerzy Popiełuszko, popularny prosolidarnościowy ksiądz, został uprowadzony i zamordowany przez funkcjonariuszy bezpieki w październiku 1984 roku.Dalszy rozwój wydarzeń w Polsce miał miejsce równolegle z reformistycznym przywództwem Michaiła Gorbaczowa w Związku Radzieckim (procesy znane jako głasnost i pierestrojka) i pozostawał pod ich wpływem.We wrześniu 1986 r. ogłoszono amnestię generalną i rząd uwolnił prawie wszystkich więźniów politycznych.Krajowi brakowało jednak podstawowej stabilności, ponieważ wysiłki reżimu mające na celu odgórne zorganizowanie społeczeństwa nie powiodły się, a próby stworzenia przez opozycję „społeczeństwa alternatywnego” również zakończyły się niepowodzeniem.W obliczu nierozwiązanego kryzysu gospodarczego i dysfunkcji instytucji społecznych zarówno rządzący establishment, jak i opozycja zaczęli szukać sposobów wyjścia z impasu.Dzięki nieodzownemu pośrednictwu Kościoła katolickiego nawiązano kontakty rozpoznawcze.Protesty studenckie wznowiono w lutym 1988 r. Utrzymujący się kryzys gospodarczy doprowadził do strajków w całym kraju w kwietniu, maju i sierpniu.Związek Radziecki, coraz bardziej zdestabilizowany, nie był skłonny do wywierania militarnej lub innej presji w celu wsparcia sprzymierzonych reżimów w tarapatach.Polski rząd poczuł się zmuszony do negocjacji z opozycją i we wrześniu 1988 r. w Magdalence odbyły się wstępne rozmowy z przywódcami Solidarności.Liczne spotkania, które miały miejsce, dotyczyły m.in. Wałęsy i gen. Kiszczaka.Niespokojne negocjacje i wewnątrzpartyjne spory doprowadziły do ​​oficjalnych negocjacji Okrągłego Stołu w 1989 r., a następnie do polskich wyborów parlamentarnych w czerwcu tego roku, przełomowego wydarzenia oznaczającego upadek komunizmu w Polsce.