Następcą księcia Włodzimierza został jego bratanek Wojsław.Źródła z Bizancjum nazywają go: Travunjanin i Dukljanin.Po nieudanym pierwszym powstaniu przeciwko Bizancjum został w 1036 r. uwięziony.w Konstantynopolu, skąd uciekł, w 1037 lub 1038. W bizantyjskiej Duklji zbuntował się, atakując inne plemiona, które uznały panowanie bizantyjskie.Za jego panowania najbardziej znaczącym wydarzeniem była bitwa pod Barem w 1042 r. W niej książę Wojsław przyniósł niepodległość, odnosząc wielkie zwycięstwo nad armią bizantyjską.Od tego czasu to serbskie księstwo nazywane jest w kronikach bizantyjskich Zeta i nazwa ta stopniowo zastępuje starą (Duklja).Konsekwencją zwycięstwa pod Barem było to, że Duklja była jednym z pierwszych krajów serbskich, którym Bizancjum oficjalnie uznało suwerenność i niepodległość państwa.Według genealogii barskiej panował przez 25 lat.Do 1046 r. Duklja była rządzona przez pięciu braci, jako panów regionalnych, książąt poszczególnych parafii, pod zwierzchnictwem matki i najstarszego Gojisława.W tym okresie wspólnego panowania braci powstała najstarsza znana oficjalna umowa pisemna w państwie dukielskim.Treść umowy zawartej między książętami dukljańskimi, braćmi Mihailo (władcą Obliku) i Sagenkiem (władcą Górskiej Żupy) jest opisana w barskiej genealogii.