Panowanie Đurađa rozciągało się od około 1362 do 1378 roku. Zawarł sojusz z królem Vukašinem Mrnjavčeviciem, poślubiwszy jego córkę Oliverę, aż do upadku Mrnjavčevicia w bitwie pod Maricą (1371).Đurađ Prowadziłem Zetę jako nowoczesny władca tamtych czasów.Instytucje Zety funkcjonowały dobrze, a nadmorskie miasta cieszyły się znaczną autonomią.Handel był dobrze rozwinięty i wzmocniony dzięki istnieniu waluty Zeta, dinara.Đurađ I sprzymierzył się z jego sąsiadami, księciem Lazarem Hrebeljanovićem z Serbii, Banem Tvrtko I Kotromanićem z Bośni, księciem Nikolą I Gorjańskim i królem Węgier Ludwikiem I, aby w 1373 roku pokonać ambitnego Nikolę Altomanovića. Mimo to pokonany i zaślepiony Altomanović znalazł schronienie w Zeta aż do śmierci.Podczas walk na południu Kosowa młodszy brat Đurađa, Balša II, poślubił Komninę, bliską kuzynkę żony cesarza Stefana Dušana, Jeleny.Dzięki małżeństwu Đurađ II otrzymał hojny posag w ziemi, w tym Avlonę, Berat, Kaninę i kilka dodatkowych strategicznie ważnych regionów.Po podziale ziem Altomanovića (w Hercegowinie) Balšićowie zajęli miasta Trebinje, Konavle i Dračevica.Późniejszy spór o te miasta doprowadził do konfliktu między Zetą a Bośnią, na czele której stał Ban Tvrtko I. Walkę ostatecznie wygrała Bośnia, wspierana przez Węgry, po śmierci Đurađa w 1378 roku.