Imperium Majapahit było jawajskim hindusko-buddyjskim imperium talasokratycznym w Azji Południowo-Wschodniej, założonym pod koniec XIII wieku we wschodniej Jawie.w XIV wieku pod rządami Hayama Wuruka i jego premiera Gajah Mady stało się jednym z najważniejszych imperiów Azji Południowo-Wschodniej.Osiągnął apogeum potęgi, rozciągając swoje wpływy od współczesnej Indonezji po części Półwyspu Malajskiego, Borneo, Sumatrę i dalej.Majapahit słynie z dominacji morskiej, sieci handlowych i bogatego połączenia kulturowego, charakteryzującego się wpływami hindusko-buddyjskimi, skomplikowaną sztuką i architekturą.Wewnętrzne spory, kryzysy sukcesyjne i naciski zewnętrzne zapoczątkowały upadek imperium w XV wieku.Gdy regionalne potęgi islamskie, zwłaszcza Sułtanat Malakki, zaczęły rosnąć w siłę, wpływy Majapahita zaczęły słabnąć.Kontrola terytorialna imperium skurczyła się, ograniczając się głównie do Wschodniej Jawy, a kilka regionów ogłosiło niepodległość lub zmieniło lojalność.