Brytyjska kolonizacja Malajów była napędzana przede wszystkim interesami gospodarczymi, a bogate kopalnie cyny i złota w regionie początkowo przyciągały uwagę kolonii.Jednakże wprowadzenie w 1877 roku fabryki kauczuku z Brazylii oznaczało znaczącą zmianę w krajobrazie gospodarczym Malajów.Guma szybko stała się głównym towarem eksportowym Malajów, zaspokajając rosnące zapotrzebowanie europejskiego przemysłu.Rozwijający się przemysł gumowy, a także inne uprawy plantacyjne, takie jak tapioka i kawa, wymagały dużej siły roboczej.Aby spełnić to zapotrzebowanie na siłę roboczą, Brytyjczycy sprowadzili ludzi ze swojej dłuższej kolonii w Indiach, głównie osób mówiących po tamilsku z południowych Indii, do pracy na tych plantacjach w charakterze robotników kontraktowych.Jednocześnie górnictwo i przemysł pokrewny przyciągnęły znaczną liczbę chińskich imigrantów.W rezultacie obszary miejskie, takie jak Singapur , Penang, Ipoh i Kuala Lumpur, wkrótce miały większość Chińczyków.Migracja zarobkowa niosła ze sobą szereg wyzwań.Chińscy i indyjscy pracownicy-imigranci często spotykali się z surowym traktowaniem ze strony wykonawców i byli podatni na choroby.Wielu chińskich pracowników popadło w rosnące zadłużenie z powodu uzależnień takich jak opium i hazard, podczas gdy zadłużenie indyjskich robotników rosło z powodu spożycia alkoholu.Uzależnienia te nie tylko związały pracowników na dłużej z umowami o pracę, ale także stały się znaczącymi źródłami dochodów brytyjskiej administracji kolonialnej.Jednak nie wszyscy chińscy imigranci byli robotnikami.Niektórzy, powiązani z sieciami towarzystw wzajemnej pomocy, prosperowali na nowym lądzie.Warto zauważyć, że Yap Ah Loy, zatytułowany Kapitan China Kuala Lumpur w latach 90. XIX wieku, zgromadził znaczne bogactwo i wpływy, będąc właścicielem szeregu przedsiębiorstw i odgrywając kluczową rolę w kształtowaniu gospodarki Malajów.Chińskie przedsiębiorstwa, często współpracujące z firmami londyńskimi, zdominowały malajską gospodarkę, a nawet zapewniały wsparcie finansowe sułtanom malajskim, zyskując wpływ zarówno gospodarczy, jak i polityczny.Rozległe migracje zarobkowe i zmiany gospodarcze pod panowaniem brytyjskim miały głębokie konsekwencje społeczne i polityczne dla Malajów.Tradycyjne społeczeństwo malajskie zmagało się z utratą autonomii politycznej i chociaż sułtani stracili część swojego tradycyjnego prestiżu, nadal cieszyli się dużym szacunkiem malajskich mas.Chińscy imigranci zakładali stałe społeczności, budując szkoły i świątynie, początkowo żeniąc się z lokalnymi malajskimi kobietami, co doprowadziło do powstania społeczności chińsko-malajskiej, zwanej „baba”.Z biegiem czasu zaczęli importować narzeczone z Chin, jeszcze bardziej umacniając swoją obecność.Administracja brytyjska, chcąc kontrolować malajską edukację i zaszczepiać kolonialne ideologie rasowe i klasowe, utworzyła instytucje specjalnie dla Malajów.Pomimo oficjalnego stanowiska, że ​​Malaje należą do Malajów, rzeczywistość wielorasowych, wzajemnie powiązanych gospodarczo Malajów zaczęła nabierać kształtu, co doprowadziło do oporu przeciwko brytyjskim rządom.