Panowanie Mohammada Rezy Pahlaviego jako szacha Iranu, trwające od 1941 do 1979 r., reprezentuje znaczącą i złożoną epokę w historii Iranu, naznaczoną szybką modernizacją, przewrotami politycznymi i zmianami społecznymi.Jego panowanie można podzielić na odrębne fazy, z których każda charakteryzuje się inną dynamiką polityczną, gospodarczą i społeczną.Wczesne lata rządów Mohammada Rezy Szacha zostały przyćmione przez II wojnę światową i późniejszą okupację Iranu przez siły alianckie.W tym okresie Iran stanął w obliczu znaczących zawirowań politycznych, w tym przymusowej abdykacji jego ojca, Rezy Szacha, w 1941 r. Okres ten był czasem niepewności, gdy Iran zmagał się z zagranicznymi wpływami i niestabilnością wewnętrzną.W okresie powojennym Mohammad Reza Shah rozpoczął ambitny program modernizacji, na który duży wpływ miały modele zachodnie.Lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte XX wieku były świadkiem Białej Rewolucji, szeregu reform mających na celu modernizację gospodarki i społeczeństwa kraju.Reformy te obejmowały redystrybucję ziemi, prawo wyborcze dla kobiet oraz rozwój edukacji i usług zdrowotnych.Jednak zmiany te doprowadziły również do niezamierzonych konsekwencji, takich jak przesiedlenia ludności wiejskiej i szybka urbanizacja miast takich jak Teheran.Rządy szacha naznaczone były także jego coraz bardziej autokratycznym stylem rządzenia.Zamach stanu w 1953 r., zorganizowany przy wsparciu CIA i brytyjskiego MI6, który przywrócił go na stanowisko po krótkim obaleniu, znacznie wzmocnił jego pozycję.Wydarzenie to było punktem zwrotnym prowadzącym do powstania bardziej autorytarnego reżimu, charakteryzującego się tłumieniem sprzeciwu politycznego i marginalizacją partii opozycyjnych.SAVAK, tajna policja utworzona przy pomocy CIA, zasłynęła z brutalnej taktyki tłumienia opozycji.Pod względem gospodarczym Iran odnotował w tym okresie znaczny wzrost, napędzany głównie ogromnymi zasobami ropy.Lata 70. XX wieku przyniosły gwałtowny wzrost dochodów z ropy naftowej, które szach wykorzystywał do finansowania ambitnych projektów przemysłowych i ekspansji wojskowej.Jednak ten boom gospodarczy doprowadził również do wzrostu nierówności i korupcji, przyczyniając się do niezadowolenia społecznego.Kulturowo era szacha była czasem znaczących przemian.Promowanie zachodniej kultury i wartości, wraz z tłumieniem tradycyjnych i religijnych praktyk, doprowadziło do kryzysu tożsamości kulturowej wśród wielu Irańczyków.W tym okresie powstała elita wykształcona na Zachodzie, często oderwana od tradycyjnych wartości i stylu życia szerszej populacji.Pod koniec lat 70. XX w. nastąpił upadek rządów Mohammada Rezy Szacha, którego kulminacją była rewolucja islamska w 1979 r. Rewolucja pod przewodnictwem ajatollaha Ruhollaha Chomeiniego była odpowiedzią na dziesięciolecia rządów autokratycznych, nierówności społeczno-ekonomiczne i kulturową westernizację.Niezdolność szacha do skutecznego reagowania na rosnące niepokoje, zaostrzone przez problemy zdrowotne, ostatecznie doprowadziła do jego obalenia i ustanowienia Islamskiej Republiki Iranu.