Okres międzywojenny na Węgrzech, obejmujący lata 1919-1944, charakteryzował się znaczącymi zmianami politycznymi i terytorialnymi.Po I wojnie światowej traktat z Trianon z 1920 r. drastycznie zmniejszył terytorium i liczbę ludności Węgier, co doprowadziło do powszechnej niechęci.Utrata dwóch trzecich terytorium skłoniła kraj do sprzymierzenia się z Niemcami i Włochami w celu odzyskania utraconych ziem.Reżim admirała Miklósa Horthy'ego, który rządził od 1920 do 1944 roku, koncentrował się na polityce antykomunistycznej i starał się zawrzeć sojusze w celu zrewidowania powojennego porozumienia.W latach trzydziestych Węgry stopniowo dążyły do ​​bliższego sojuszu z nazistowskimi Niemcami i faszystowskimi Włochami.Polityka zagraniczna kraju miała na celu odzyskanie terytoriów utraconych na rzecz sąsiednich państw, co doprowadziło do udziału w aneksjach Czechosłowacji i Jugosławii.Węgry dołączyły do ​​państw Osi podczas II wojny światowej , co początkowo wydawało się spełniać ich ambicje terytorialne.Jednak gdy wojna zwróciła się przeciwko Osi, Węgry próbowały wynegocjować odrębny pokój, co doprowadziło do okupacji niemieckiej w 1944 r. Okupacja doprowadziła do powstania marionetkowego rządu, znacznych prześladowań Żydów i dalszego zaangażowania w wojnę aż do ostatecznej okupacji przez siły sowieckie.