Węgierski nacjonalizm pojawił się wśród intelektualistów pod wpływem epoki oświecenia i romantyzmu.Szybko się rozwijał, dając podstawy rewolucji 1848–49.Szczególny nacisk położono na język madziarski, który zastąpił łacinę jako język państwowy i szkolny.^[68] W latach dwudziestych XIX wieku cesarz Franciszek I został zmuszony do zwołania sejmu węgierskiego, który zapoczątkował okres reform.Niemniej jednak postęp został spowolniony przez szlachtę, która trzymała się swoich przywilejów (zwolnienie z podatków, wyłączne prawo wyborcze itp.).Osiągnięcia miały więc głównie charakter symboliczny, jak choćby rozwój języka madziarskiego.15 marca 1848 r. masowe demonstracje w Peszcie i Budzie umożliwiły węgierskim reformatorom przeforsowanie listy Dwunastu Żądań.Sejm węgierski wykorzystał rewolucje 1848 r. na terenach Habsburgów do uchwalenia ustaw kwietniowych, kompleksowego programu legislacyjnego obejmującego dziesiątki reform praw obywatelskich.W obliczu rewolucji zarówno w kraju, jak i na Węgrzech, austriacki cesarz Ferdynand I musiał najpierw zaakceptować węgierskie żądania.Po stłumieniu powstania austriackiego nowy cesarz Franciszek Józef zastąpił swojego epileptycznego wuja Ferdynanda.Józef odrzucił wszelkie reformy i zaczął uzbrajać się przeciwko Węgrom.Rok później, w kwietniu 1849 r., powstał niezależny rząd Węgier.^[69]Nowy rząd odłączył się od Cesarstwa Austriackiego.^[70] W węgierskiej części Cesarstwa Austriackiego zdetronizowano ród Habsburgów i proklamowano pierwszą Republikę Węgierską z Lajosem Kossuthem jako gubernatorem i prezydentem.Pierwszym premierem został Lajos Batthyány.Józef i jego doradcy umiejętnie manipulowali mniejszościami etnicznymi nowego narodu, chłopstwem chorwackim, serbskim i rumuńskim, kierowanym przez księży i ​​oficerów mocno lojalnych wobec Habsburgów, i nakłaniali ich do buntu przeciwko nowemu rządowi.Węgrów wspierała zdecydowana większość Słowaków, Niemców i Rusinów w kraju oraz prawie wszyscy Żydzi, a także duża liczba ochotników z Polski, Austrii i Włoch.^[71]Wielu członków narodowości niewęgierskiej zapewniło sobie wysokie stanowiska w armii węgierskiej, na przykład generał János Damjanich , etniczny Serb, który został węgierskim bohaterem narodowym dzięki dowództwu 3. Korpusu Armii Węgierskiej.Początkowo siłom węgierskim ( Honvédség ) udało się utrzymać pozycję.W lipcu 1849 r. węgierski parlament ogłosił i uchwalił najbardziej postępowe prawa etniczne i mniejszościowe na świecie, ale było już za późno.Aby stłumić węgierską rewolucję, Józef przygotował swoje wojska do walki z Węgrami i uzyskał pomoc od „Żandarma Europy”, rosyjskiego cara Mikołaja I. W czerwcu wojska rosyjskie najechały Siedmiogród w porozumieniu z wojskami austriackimi maszerującymi na Węgry z zachodnich frontów, na których zwyciężyły (Włochy, Galicja i Czechy).Siły rosyjskie i austriackie pokonały armię węgierską, a generał Artúr Görgey poddał się w sierpniu 1849 r. Austriacki marszałek Julius Freiherr von Haynau został następnie na kilka miesięcy gubernatorem Węgier i 6 października nakazał egzekucję 13 dowódców armii węgierskiej jako a także premier Batthyány;Kossuth uciekł na wygnanie.Po wojnie 1848–1849 kraj pogrążył się w „biernym oporze”.Namiestnikiem Królestwa Węgier został arcyksiążę Albrecht von Habsburg, który tym razem zasłynął z germanizacji prowadzonej przy pomocy czeskich oficerów.