Trzecia Republika Francuska była systemem rządów przyjętym we Francji od 4 września 1870 r., kiedy upadło Drugie Cesarstwo Francuskie podczas wojny francusko-pruskiej, do 10 lipca 1940 r., po upadku Francji w czasie II wojny światowej, który doprowadził do powstania rząd Vichy'ego.Początki III RP zdominowały polityczne zamęty spowodowane wojną francusko-pruską w latach 1870–1871, którą Rzeczpospolita toczyła się nadal po upadku cesarza Napoleona III w 1870 r. Surowe reparacje wymuszone przez Prusaków po wojnie spowodowały w utracie francuskich regionów Alzacji (zachowanie Territoire de Belfort) i Lotaryngii (północno-wschodnia część, czyli dzisiejszy departament Mozela), przewrotach społecznych i powstaniuKomuny Paryskiej .Pierwsze rządy III RP rozważały przywrócenie monarchii, ale nie udało się rozstrzygnąć sporu co do charakteru tej monarchii i prawowitego zasiadającego na tronie.W rezultacie Trzecia Republika, pierwotnie pomyślana jako rząd tymczasowy, zamiast tego stała się stałą formą rządów Francji.Francuskie ustawy konstytucyjne z 1875 r. określiły skład III RP.Składał się z Izby Deputowanych i Senatu tworzących władzę ustawodawczą rządu oraz prezydenta pełniącego funkcję głowy państwa.Wezwania do przywrócenia monarchii zdominowały kadencje dwóch pierwszych prezydentów, Adolphe'a Thiersa i Patrice'a de MacMahona, ale rosnące poparcie dla republikańskiej formy rządów wśród francuskiej ludności i szeregu republikańskich prezydentów w latach osiemdziesiątych XIX wieku stopniowo niweczyło perspektywy monarchicznej restauracji.Trzecia Republika ustanowiła wiele francuskich posiadłości kolonialnych, w tym francuskie Indochiny , francuski Madagaskar , Polinezję Francuską i duże terytoria w Afryce Zachodniej podczas wyścigu o Afrykę , wszystkie zdobyte w ciągu ostatnich dwóch dekad XIX wieku.Wczesne lata XX wieku były zdominowane przez Sojusz Demokratyczno-Republikański, który pierwotnie pomyślany był jako centrolewicowy sojusz polityczny, ale z czasem stał się główną partią centroprawicową.Okres od początku I wojny światowej do późnych lat trzydziestych XX wieku charakteryzował się ostro spolaryzowaną polityką, między Sojuszem Demokratyczno-Republikańskim a radykałami.Rząd upadł niecały rok po wybuchu II wojny światowej, kiedy siły nazistowskie zajęły znaczną część Francji, i został zastąpiony przez rywalizujące ze sobą rządy Wolnej Francji Charlesa de Gaulle'a (La France libre) i państwa francuskiego Philippe'a Pétaina.W XIX i XX wieku francuskie imperium kolonialne było drugim co do wielkości imperium kolonialnym na świecie, zaraz po Imperium Brytyjskim.