Datowanie radiowęglowe jaskini w Laang Spean w prowincji Battambang w północno-zachodniej Kambodży potwierdziło obecność narzędzi kamiennych Hoabinhian z lat 6000–7000 p.n.e. i ceramiki z 4200 r. p.n.e.^[1] Znaleziska prowadzone od 2012 roku prowadzą do powszechnej interpretacji, że jaskinia zawiera pozostałości archeologiczne z pierwszego zajęcia przez grupy myśliwych i zbieraczy, a następnie przez ludzi neolitycznych o wysoko rozwiniętych strategiach łowieckich i technikach wytwarzania narzędzi kamiennych, a także wysoce artystycznej ceramice wytwarzania i projektowania, a także skomplikowanych praktyk społecznych, kulturowych, symbolicznych i egzekwialnych.^[2] Kambodża uczestniczyła w Morskiej Jadeitowej Drodze, która istniała w regionie przez 3000 lat, począwszy od 2000 roku p.n.e. do 1000 roku n.e.^[3]Czaszki i kości ludzkie znalezione w Samrong Sen w prowincji Kampong Chhnang pochodzą z 1500 roku p.n.e.Heng Sophady (2007) dokonał porównań pomiędzy Samrong Sen i okrągłymi placami budowy ziemnymi we wschodniej Kambodży.Osoby te mogły wyemigrować z południowo-wschodnich Chin na Półwysep Indochiński.Uczeni przypisują tym ludziom pierwszą uprawę ryżu i pierwszą produkcję brązu w Azji Południowo-Wschodniej.Okres epoki żelaza w Azji Południowo-Wschodniej rozpoczyna się około 500 roku p.n.e. i trwa do końca ery Funana – około 500 roku n.e., dostarczając pierwszych konkretnych dowodów na trwały handel morski i interakcje społeczno-polityczne z Indiami i Azją Południową.Do I wieku osadnicy rozwinęli złożone, zorganizowane społeczeństwa i zróżnicowaną kosmologię religijną, co wymagało zaawansowanych języków mówionych, bardzo zbliżonych do współczesnych.Najbardziej zaawansowane grupy mieszkały wzdłuż wybrzeża oraz w dolinie dolnej rzeki Mekongu i w regionach delty w domach na palach, gdzie uprawiały ryż, łowiły ryby i hodowały udomowione zwierzęta.^[4]