W „Bułgarskiej Republice Ludowej” (PRB) Bułgarią rządziła Bułgarska Partia Komunistyczna (BCP).Komunistyczny przywódca Dimitrow przebywał na wygnaniu, głównie w Związku Radzieckim , od 1923 roku. Faza stalinowska w Bułgarii trwała mniej niż pięć lat.Rolnictwo zostało skolektywizowane i rozpoczęto masową kampanię industrializacji.Bułgaria przyjęła gospodarkę centralnie planowaną, podobną do tej w innych krajach RWPG.W połowie lat czterdziestych, kiedy rozpoczęła się kolektywizacja, Bułgaria była krajem głównie rolniczym, a około 80% ludności zamieszkiwało obszary wiejskie.^[53] W 1950 roku zerwane zostały stosunki dyplomatyczne ze Stanami Zjednoczonymi .Ale baza poparcia Czervenkowa w partii komunistycznej była zbyt wąska, by mógł przetrwać długo po odejściu jego patrona Stalina.Stalin zmarł w marcu 1953 r., Aw marcu 1954 r. Czerwenkow został zdetronizowany ze stanowiska sekretarza partii za zgodą nowego kierownictwa w Moskwie i zastąpiony przez Todora Żiwkowa.Czerwenkow pełnił funkcję premiera do kwietnia 1956 r., kiedy to został odwołany i zastąpiony przez Antona Jugowa.Bułgaria doświadczyła szybkiego rozwoju przemysłowego od lat pięćdziesiątych XX wieku.Od następnej dekady gospodarka kraju wydawała się głęboko przekształcona.Chociaż pozostało wiele trudności, takich jak złe warunki mieszkaniowe i nieodpowiednia infrastruktura miejska, modernizacja była rzeczywistością.Następnie kraj zwrócił się w stronę zaawansowanych technologii, sektora, który w latach 1985-1990 stanowił 14% jego PKB. Jego fabryki produkują procesory, dyski twarde, napędy dyskietek i roboty przemysłowe.^[54]W latach sześćdziesiątych Żiwkow zainicjował reformy i wprowadził na poziomie eksperymentalnym niektóre polityki rynkowe.^[55] W połowie lat 50. poziom życia znacznie się podniósł, aw 1957 r. pracownicy kołchozów korzystali z pierwszego rolniczego systemu emerytalno-rentowego w Europie Wschodniej.^[56] Ludmiła Żiwkowa, córka Todora Żiwkowa, propagowała bułgarskie dziedzictwo narodowe, kulturę i sztukę na skalę światową.^[57] Kampania asymilacyjna pod koniec lat 80. skierowana przeciwko etnicznym Turkom doprowadziła do emigracji około 300 tys. bułgarskich Turków do Turcji ^[58] , co spowodowało znaczny spadek produkcji rolnej z powodu utraty siły roboczej.^[59]