Powstanie w Pakistanie Wschodnim w 1969 r. było znaczącym ruchem demokratycznym przeciwko wojskowym rządom prezydenta Muhammada Ayuba Khana.Powstanie, napędzane demonstracjami pod przewodnictwem studentów i wspierane przez partie polityczne, takie jak Liga Awami i Narodowa Partia Awami, domagało się reform politycznych i protestowało przeciwko sprawie spisku Agartala i uwięzieniu bengalskich przywódców nacjonalistycznych, w tym szejka Mujibura Rahmana.^[6] Ruch, który nabrał rozpędu od Ruchu Sześciu Punktów z 1966 r., nasilił się na początku 1969 r., charakteryzując się powszechnymi demonstracjami i okazjonalnymi konfliktami z siłami rządowymi.Ta presja społeczna zakończyła się rezygnacją prezydenta Ayuba Khana i doprowadziła do wycofania sprawy dotyczącej spisku Agartala, co doprowadziło do uniewinnienia szejka Mujibura Rahmana i innych.W odpowiedzi na niepokoje prezydent Yahya Khan, który zastąpił Ayuba Khana, ogłosił plany wyborów krajowych w październiku 1970 r. Zadeklarował, że nowo wybrane zgromadzenie opracuje projekt konstytucji Pakistanu i ogłosił podział Pakistanu Zachodniego na odrębne prowincje.31 marca 1970 r. wprowadził rozporządzenie ramowe prawne (LFO), wzywające do bezpośrednich wyborów do jednoizbowej legislatury.^[7] Posunięcie to miało częściowo rozwiać obawy Zachodu dotyczące żądań Pakistanu Wschodniego dotyczącego szerokiej autonomii prowincji.LFO miało na celu zapewnienie, że przyszła konstytucja zachowa integralność terytorialną Pakistanu i ideologię islamską.Utworzona w 1954 r. zintegrowana prowincja Pakistanu Zachodniego została zniesiona, powracając do swoich pierwotnych czterech prowincji: Pendżabu, Sindh, Beludżystanu i Północno-Zachodniej Prowincji Granicznej.Reprezentacja w Zgromadzeniu Narodowym opierała się na liczbie ludności, co dawało Pakistanowi Wschodniemu, z jego większą populacją, większość mandatów.Pomimo ostrzeżeń o zamiarach szejka Mujiba zlekceważenia LFO i rosnącej ingerencji Indii we wschodnim Pakistanie, Yahya Khan nie docenił dynamiki politycznej, zwłaszcza wsparcia dla Ligi Awami we wschodnim Pakistanie.^[7]Wybory powszechne, które odbyły się 7 grudnia 1970 r., były pierwszymi w Pakistanie wyborami od czasu uzyskania niepodległości i ostatnimi przed uzyskaniem niepodległości przez Bangladesz.Wybory odbyły się w 300 okręgach wyborczych, w tym 162 w Pakistanie Wschodnim i 138 w Pakistanie Zachodnim, a także 13 dodatkowych mandatów zarezerwowanych dla kobiet.^[8] Te wybory były kluczowym momentem w krajobrazie politycznym Pakistanu i ostatecznym powstaniu Bangladeszu.