Sudebnik z 1497 r. (ros. Судебник 1497 года, czyli Kodeks praw) był zbiorem praw wprowadzonych przez Iwana III w 1497 r. Odegrał dużą rolę w centralizacji państwa rosyjskiego, utworzeniu ogólnokrajowego prawa rosyjskiego i likwidacji rozdrobnienie feudalne.Wywodziła się ona z prawa staroruskiego, w tym z Ruskiej Prawdy, kodeksu prawnego pskowskiego, dekretów książęcych oraz prawa zwyczajowego, którego przepisy zostały unowocześnione w związku ze zmianami społeczno-gospodarczymi.Zasadniczo Sudebnik był zbiorem procedur prawnych.Ustanowił powszechny system organów sądowniczych państwa, określił ich kompetencje i podporządkowanie oraz uregulował opłaty sądowe.Sudebnik rozszerzył zakres czynów, które według standardów wymiaru sprawiedliwości karnej podlegają karze (np. bunt, świętokradztwo, oszczerstwo).Odnowił także koncepcję różnych rodzajów przestępstwa.Sudebnik ustalił śledczy charakter postępowania sądowego.Przewidywał różne rodzaje kar, jak kara śmierci, biczowanie itp. W celu ochrony feudalnej własności ziemskiej Sudebnik wprowadził pewne ograniczenia w prawie spadkowym, wydłużył termin przedawnienia czynności prawnych w stosunku do ziem książęcych, wprowadził biczowanie za naruszenie granic majątkowych ziem książęcych, bojarskich i klasztornych - naruszenie granic ziem chłopskich pociągało za sobą grzywnę.Sudebnik wprowadził też opłatę dla chłopów, którzy chcieli opuścić swojego pana feudalnego, a także ustanowił powszechny dzień (26 listopada) w całym państwie rosyjskim dla chłopów, którzy chcieli zmienić swojego pana.