W grudniu 1855 roku car Mikołaj I napisał do księcia Aleksandra Mienszykowa, rosyjskiego naczelnego wodza wojny krymskiej, żądając, aby posiłki wysyłane na Krym zostały wykorzystane w pożytecznym celu i wyrażając obawę, że lądowanie wroga na Eupatorii będzie niebezpieczeństwo.Car słusznie obawiał się, że dodatkowe siły alianckie w Eupatorii, położonej 75 kilometrów na północ od Sewastopola, mogą odciąć Krym od Rosji na Przesmyku Perekopskim, odcinając dopływ łączności, materiałów i posiłków.Wkrótce potem książę Mienszykow poinformował swoich oficerów na Krymie, że car Mikołaj nalegał, aby Eupatoria została schwytana i zniszczona, gdyby nie można jej było utrzymać.Do przeprowadzenia ataku Mienszykow dodał, że został upoważniony do użycia posiłków zmierzających obecnie na Krym, w tym 8. Dywizji Piechoty.Następnie Mieńszykow podjął działania, aby wybrać dowódcę ataku, na który zarówno jego pierwszy, jak i drugi wybór odrzucił przydział, szukając wymówek, aby uniknąć prowadzenia ofensywy, w którą żaden z nich nie wierzył, że zakończy się pomyślnie.Ostatecznie Mieńszykow wybrał generała porucznika Stepana Chrulewa, oficera sztabu artylerii, opisanego jako chętny do „robienia dokładnie tego, co mu każesz”, jako oficera odpowiedzialnego za całość przedsięwzięcia.Około godziny 6 rano padły pierwsze strzały, kiedy Turcy rozpoczęli generalną kanonadę wspieraną ogniem karabinowym.Tak szybko, jak tylko mogli zareagować, Rosjanie rozpoczęli własny ogień artyleryjski.Przez około godzinę obie strony bombardowały się nawzajem.W tym czasie Chrulew wzmocnił swoją kolumnę po lewej stronie, przesunął artylerię na odległość 500 metrów od murów miejskich i zaczął koncentrować ogień armatni na tureckim centrum.Chociaż działa tureckie miały większy kaliber, artyleria rosyjska zaczęła odnosić pewne sukcesy w kanonadzie.Wkrótce potem, gdy ogień turecki osłabł, Rosjanie zaczęli posuwać pięć batalionów piechoty w kierunku murów miejskich po lewej stronie.W tym momencie atak skutecznie ustał.Rowy były wypełnione wodą na takiej głębokości, że napastnicy szybko nie byli w stanie wspiąć się na mury.Po wielu nieudanych próbach przedostania się przez rowy i wejścia drabinami na szczyt murów, Rosjanie zostali zmuszeni do odwrotu i szukania schronienia na terenie cmentarza.Widząc trudności wroga, Turcy wykorzystali sytuację i wysłali z miasta batalion piechoty i dwa szwadrony kawalerii, by ścigali wycofujących się Rosjan.Niemal natychmiast Chrulow uznał rowy za przeszkodę nie do pokonania i doszedł do wniosku, że Eupatorii nie można zdobyć, biorąc pod uwagę jej obronę i liczbę obrońców.Zapytany o dalsze kroki Chrulew nakazał swoim siłom wycofanie się.Rozkaz został przekazany dowódcom prawej i środkowej kolumny, z których żaden nie zaangażował się w walkę w stopniu równym wysiłkowi lewej kolumny.