Wojna króla Filipa była konfliktem zbrojnym w latach 1675–1676 między rdzennymi mieszkańcami Nowej Anglii i kolonistami z Nowej Anglii a ich rdzennymi sojusznikami.Nazwa wojny pochodzi od imienia Metacoma, wodza Wampanoagów, który przyjął imię Filip ze względu na przyjazne stosunki między jego ojcem Massasoitem a Pielgrzymami Mayflower.Wojna trwała w najbardziej wysuniętych na północ krańcach Nowej Anglii aż do podpisania traktatu w Casco Bay 12 kwietnia 1678 r.Wojna była największą klęską siedemnastowiecznej Nowej Anglii i przez wielu uważana jest za najbardziej śmiercionośną wojnę w historii kolonialnej Ameryki.W ciągu nieco ponad roku 12 miast regionu zostało zniszczonych, a wiele innych zostało zniszczonych, gospodarka kolonii Plymouth i Rhode Island została prawie zrujnowana, a ich populacja została zdziesiątkowana, tracąc jedną dziesiątą wszystkich mężczyzn dostępnych do służba wojskowa.Ponad połowa miast Nowej Anglii została zaatakowana przez tubylców.Setki Wampanoagów i ich sojuszników zostało publicznie straconych lub zniewolonych, a Wampanoagi zostały faktycznie bezrolne.Wojna króla Filipa zapoczątkowała rozwój niezależnej amerykańskiej tożsamości.Koloniści z Nowej Anglii stawili czoła swoim wrogom bez wsparcia żadnego europejskiego rządu ani wojska, co zaczęło dawać im tożsamość grupową odrębną i odrębną od Wielkiej Brytanii.