Wycofanie się rządu Republiki Chińskiej na Tajwan, znane również jako odwrót Kuomintangu na Tajwan, odnosi się do exodusu resztek uznanego na arenie międzynarodowej rządu Republiki Chińskiej (ROC) rządzonego przez Kuomintang na wyspę Tajwan (Formosa) w dniu 7 grudnia 1949 r. Po przegranej chińskiej wojnie domowej na kontynencie.Kuomintang (Chińska Partia Nacjonalistyczna), jego oficerowie i około 2 miliony żołnierzy ROC wzięło udział w odwrocie, oprócz wielu cywilów i uchodźców, uciekających przed postępem Armii Ludowo-Wyzwoleńczej Komunistycznej Partii Chin (KPCh).Wojska ROC w większości uciekły na Tajwan z prowincji w południowych Chinach, w szczególności z prowincji Syczuan, gdzie miała miejsce ostatnia walka głównej armii ROC.Lot na Tajwan odbył się ponad cztery miesiące po proklamowaniu przez Mao Zedonga powstania Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) w Pekinie 1 października 1949 r. Wyspa Tajwan pozostawała częścią Japonii podczas okupacji do czasu zerwania przez Japonię roszczeń terytorialnych w traktat z San Francisco, który wszedł w życie w 1952 r.Po odwrocie kierownictwo RKP, zwłaszcza generalissimus i prezydent Czang Kaj-szek, planowało uczynić odwrót tylko tymczasowym, mając nadzieję na przegrupowanie, ufortyfikowanie i odzyskanie kontynentu.Ten plan, który nigdy nie doszedł do skutku, był znany jako „Projekt Chwała Narodowa” i uczynił narodowym priorytetem Republiki Korei na Tajwanie.Gdy stało się jasne, że takiego planu nie da się zrealizować, krajowy punkt ciężkości Republiki Korei przesunął się na modernizację i rozwój gospodarczy Tajwanu.Jednak RKP nadal oficjalnie rości sobie pretensje do wyłącznej suwerenności nad obecnie rządzonymi przez KPCh kontynentalnymi Chinami.